Σου βιάζουν την κόρη! ε…και;

Σου βιάζουν την κόρη!….ε, και;

Μα, δεν καταλαβαίνετε τι σας λέω; Αυτή τη στιγμή μου βιάζουν την δωδεκάχρονη κόρη μου στο δωμάτιο. Έκαναν το σπίτι άνω κάτω, έκλεψαν τα πάντα και τώρα μου βιάζουν και το παιδί μου. Κι εσείς μου λέτε, «ε, και»;

Ε, ναι, τι άλλο να σας πω;

«Μα»…

Τι μα και ξεμά ρε φίλε; Πάρε την καραμπίνα και βοήθησέ την.

Μα δεν έχω καραμπίνα. Είμαι φιλειρηνικός άνθρωπος. Δεν είμαι μιλιταριστής.

Συγχαρητήρια. Και που είσαι τώρα;

Κρυμμένος στη σοφίτα.

Άλλα μέλη της οικογένειας;

Η γυναίκα μου είναι κρυμμένη στο υπόγειο.

Ε, κάνε υπομονή. Θα φτάσουν και στο υπόγειο.

Μα τι είναι αυτά που λέτε; Εδώ κινδυνεύουμε.

Ακριβώς.

Και δε θα κάνετε κάτι; Γείτονες είστε.

Ακριβώς. Δέκα σπίτια είμαστε όλοι κι όλοι εδώ πάνω στα βουνά. Και τον προηγούμενο μήνα είχαν εισβάλλει στο γείτονά σας, έτσι;

Μάλιστα.

Τον βοηθήσατε;

Μα…ήταν ένοπλη εισβολή…έπεφταν σφαίρες…τι θα έκανα; Πως θα τα έβγαζα πέρα; Ειδοποίησα την αστυνομία. Τι άλλο να έκανα;

Σωστά. Γι’ αυτό και δεν είχατε συμμετάσχει ούτε πριν ούτε μετά στις συζητήσεις των γειτόνων σας για μέτρα αυτοπροστασίας. Είστε προοδευτικός άνθρωπος, που απεχθάνεστε τέτοιες καταστάσεις. Έτσι δεν μας είχατε πει;

Μα, η ίδια η Πολιτεία δεν το επιθυμεί κάτι τέτοιο. Το απαγορεύει. Είμαστε ευνομούμενοι πολίτες, το ξεχάσατε; Δεν επιτρέπεται να μετατρεπόμαστε σε αγρίμια.

Σωστά. Οπότε αφού δεν μπορείτε να κάνετε κάτι χαλαρώστε και απολαύστε το.

Μα…

Επίσης μπορείτε ως ευνομούμενος Πολίτης να καλέσετε την Πολιτεία να «σπεύσει». Το ίδιο θα κάνω και εγώ. Θα ειδοποιήσω την Αστυνομία.

Μα τους ειδοποίησα κι εγώ αυτούς….αλλά αυτοί θα κάνουν δέκα χρόνια να έρθουν…είμαστε άκρως απομονωμένοι εδώ που κατοικούμε και μόλις πέντε αστυνομικοί έχουν να εποπτεύσουν μια τεράστια περιοχή. Ακόμη κι αν υπάρχουν ελεύθεροι 2-3 αστυνομικοί, μόνον για να φτάσουν εδώ πάνω θέλουν τρία τέταρτα.

Ναι, αλλά αυτή είναι η νόμιμη οδός αγαπητέ. Έτσι δεν είπατε;

Ναι, αλλά η οικογένειά μου τώρα κινδυνεύει. Όχι αύριο.

Ακριβώς, τα ίδια σας λέγαμε και πριν την συνάντηση των γειτόνων, που αρνηθήκατε να έρθετε και να συμμετάσχετε. Όπως ακριβώς κινδύνευσε και η οικογένεια του γείτονά σας πριν έναν μήνα όταν εσείς αρνηθήκατε να τον βοηθήσετε ενώ πήγαν άλλοι πέντε γείτονες με τις καραμπίνες και τους απασχόλησαν με βολές στον αέρα μέχρι να έρθει η αστυνομία και να αναλάβει. Με αποτέλεσμα σήμερα και οι πέντε να βρίσκονται υπόδικοι επειδή έσπευσαν να βοηθήσουν με προσωπικό κίνδυνο κατά της ζωής τους κι εν γνώσει τους ότι κατόπιν θα είχαν και μπερδέματα με την Δικαιοσύνη. Αφού εσείς δεν τρέξατε όταν σας είχαν ανάγκη, τώρα ποιος νομίζετε ότι θα δεχτεί να διακινδυνεύσει για σας; Κι όταν οι μισοί μάλιστα είναι ήδη υπόδικοι….

Μα δεν είναι δυνατόν να μην μπορεί να γίνει κάτι.

Βεβαίως και μπορείτε. Να κατεβείτε από τη σοφίτα, να πάτε στο πλησιέστερο σπίτι και να δανειστείτε την καραμπίνα του γείτονά σας. Αυτό δεν νομίζω κανείς να σας το αρνηθεί.

Μα…είναι ψηλά η σοφίτα…πως θα κατέβω μέσα στη νύχτα; Δεν είμαι εκπαιδευμένος….Άσε που μπορεί να με ακούσουν και να μου ρίξουν…Αλλά ακόμη και να κατάφερνα να φτάσω στο γείτονα, ακόμη κι αν είναι εκεί, ακόμη κι αν μου έδινε την καραμπίνα, πως θα την χρησιμοποιήσω; Δεν είμαι κανένας κομάντο…δεν έχω ιδέα από όπλα…

Ε, να με συγχωρείτε τότε, αλλά μπορείτε επίσης, εφόσον αποδειχτήκατε τόσο «χοντρόπετσος» και «αντικοινωνικός» όταν κινδύνευαν οι γείτονές σας κι αφού ακόμη και τώρα βάζετε μπροστά από τη ζωή του παιδιού σας και της οικογένειάς σας την δική σας ζωούλα να αποδεχτείτε την νοσηρή σας φύση και να πάτε στο δωμάτιο της κόρης σας μαζί με τους εγκληματίες και να «συμμετάσχετε στο γλέντι» τους.

Πως τολμάτε;

Μα γιατί; Έτσι κι αλλιώς αυτές τις επιλογές είχατε μπροστά σας καιρό τώρα. Και προφανώς τις έχετε ήδη κάνει μέσα σας.

Τι εννοείτε;

Καλά, μέχρι να τελειώσουν με την κόρη σας και μέχρι να έρθει η αστυνομία θα σας κάνω λίγη παρέα για να σας βοηθήσω να «το εμπεδώσετε».

Εννοώ: 1η επιλογή, «Δράση». Δεν το κάνατε όταν έπρεπε, δεν προετοιμαστήκατε, συνεπώς δεν έχετε ούτε τα εφόδια, ούτε την εκπαίδευση, ούτε και τα κότσια προφανώς για να το κάνετε ούτε και τώρα. Απωλέσατε αυτήν την επιλογή.

2η επιλογή: Να συνεχίσετε να παραμένετε στην «άκρη». «Αποστασιοποιημένος ψυχικά και ενεργητικά από τα πάντα» όπως και το κάνατε άλλωστε τόσον καιρό. Να κάτσετε εκεί βαθιά μέσα στην τρύπα σας και να περιμένετε άπραγος να τελειώσουν και να φύγουν.

3η επιλογή: Να συνειδητοποιήσετε πόσο «οικτρός» είστε. Είστε το ίδιο «νοσηρός, αντικοινωνικός και οικτρός» όσο αυτοί οι εγκληματίες αυτή τη στιγμή που ξεσκίζουν την κόρη σας στο διπλανό δωμάτιο και να γίνετε απολύτως ίδιος με αυτούς. Να πάτε στο διπλανό δωμάτιο και να συμμετάσχετε στο «βιασμό της κόρης» σας.

Μα είστε τρελός;

Εγώ; Καθόλου…βασικά προσπαθώ να σας κάνω συνειδητοποιήσετε τι κάνετε μπας και ξυπνήσετε, αλλά δεν το βλέπω….

Εσείς θα το κάνατε κάτι τέτοιο;

Όχι βέβαια…αλλά εγώ δεν είμαι εσείς….«Ωραιοποιείστε» το και «δείτε το δημιουργικά». Είναι ίσως ο μόνος τρόπος για να προσπεράσετε τις φοβερές τύψεις που πιθανόν να σας περιμένουν στη γωνία μετά το περιστατικό. «Ψυχικό Άλμα» λέγεται αγαπητέ…Λογικά δεν ακούγονται όλα;

Είστε πράγματι τρελός…

Μπορείτε βεβαίως, να προσπαθήσετε να καταγράψετε τον βιασμό και να τον περιφέρετε κατόπιν στα κανάλια. Έτσι θα έχετε την ψευδαίσθηση ότι κάτι κάνατε κι εσείς για να «ξυπνήσει η κοινωνία». Πως «θυσιαστήκατε» φερόμενος «γενναία» προκειμένου να υπάρχει «ζωντανή εικόνα» που θα «παραδειγματίσει» για το «κοινό καλό». Θα νοιώσετε πως έστω κι έτσι κάνατε κι εσείς κάτι. Και θα κερδίσετε και τα 15 λεπτά δημοσιότητας που αναλογούν στην άθλια και μίζερη ύπαρξή σας. Θα σας καλούν σε πάνελ, θα ασχολούνται με σας και το δράμα της κόρης σας και μέσα από τη ματαιοδοξία της δημοσιότητας θα βρείτε ίσως κι ένα «ψυχολογικό τρυκ/πάτημα» να ξεπεράσετε τις τύψεις σας.

Η κόρη μου σταμάτησε να ουρλιάζει…πρέπει να τελείωσαν…

Α, ούρλιαζε κιόλας…και ούτε εσείς, ούτε και κανείς από τους γείτονες δεν συγκινήθηκε…ενδιαφέρον….θα πρέπει να σας προβληματίσει αυτό.

Μα, ίσως τώρα κάνουν κάτι χειρότερο ακόμη…

Όπως;

…

Χμμμ, δεν απαντάτε…ποιο είναι άραγε το χειρότερο για σας αυτή τη στιγμή; Να πάνε προς το υπόγειο για τη γυναίκα σας ή προς τη σοφίτα για σας;

Μα, με έχετε παρεξηγήσει. Δεν είμαι κακός άνθρωπος. Δεν είμαι σαν αυτούς. Ένας φιλήσυχος, ευυπόληπτος και ευνομούμενος πολίτης είμαι.

Που όμως με την στάση σας επιτρέψατε σ’ αυτά τα κτήνη να κάνουν επανειλημμένα και να συνεχίζουν να κάνουν τα αίσχη που κάνουν. Χτες στους γείτονές σας, σήμερα σ’ εσάς, αύριο σε κάποιον άλλον συμπολίτη σας.

Δεν είναι δυνατόν να μου καταλογίζετε τέτοιες ευθύνες. Δεν ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο.

Α, όχι. Βεβαίως και όχι. Απλά την ησυχία σας θέλατε. Να όμως που το κακό για να γίνει χρειάζεται δύο. Αυτόν που το κάνει και αυτόν που θα μπορούσε να το αποτρέψει και δεν έκανε τίποτα γι’ αυτό. Τι κάνουν τώρα οι εγκληματίες;

Πηγαίνουν προς το υπόγειο, νομίζω.

Κάνω λάθος ή σας ακούω «ανακουφισμένο»;

Μα τι είναι αυτά που λέτε; Βεβαίως και ανησυχώ για την γυναίκα μου.

Α, δεν έχω καμία αμφιβολία επ’ αυτού. Απλά διαπιστώνω πως ανησυχείτε περισσότερο για τον εαυτούλη σας. Σκέφτεστε πόσο πολύ θα πονούσε το ξύλο που θα σας έριχναν. Ή ακόμη και ο βιασμός σας πολύ περισσότερο. Αν και υποθέτω πως αυτό θα το θεωρούσατε το λιγότερο. Ίσως και ενδόμυχα να το επιζητείτε.

Μα, δεν σας επιτρέπω.

Α, δε χρειάζεται. Έχω καταλάβει τι έχω απέναντί μου. Οπότε δεν χρειάζεται να μου δώσετε καμία έγκριση.

Μα πως τολμάτε;

Τολμάω γιατί συνειδητοποιώ πως αυτή τη στιγμή η ανήλικη κόρη σας αιμορραγεί πιθανότατα θανάσιμα από τον βιασμό της κι όμως εσείς εξακολουθείτε να μην κάνετε κάτι για να τους προστατέψετε. Αντ’ αυτού συνεχίζετε να μιλάτε στο τηλέφωνο κατατρομαγμένος προσπαθώντας να βρείτε εσείς λίγη «ψεύτικη ασφάλεια» μέσα από μια συνομιλία αδιαφορώντας για τον τρόμο του παιδιού σας. Πιθανότατα, θα ανησυχείτε ακόμη περισσότερο μην βρουν κάποιο κρυμμένο χρηματοκιβώτιο ή μήπως φτάσουν σε σας στην σοφίτα εάν αποκαλύψετε τη θέση σας.

Χριστέ μου!

Α, κατάλαβα…άλλαξαν πορεία και αντί για το υπόγειο έρχονται στην σοφίτα.

Σας παρακαλώ, έρχονται…κάντε κάτι….

Ναι, θα κάνω αγαπητέ…θα σας συνιστούσα να χαλαρώσετε και να το απολαύσετε….

Έτσι, ίσως νοιώσετε καλύτερα τι πέρασε η κόρη σας «εξ’ αιτίας» σας πριν λίγο….και τι πέρασαν και οι γείτονές σας πριν λίγες ημέρες όταν αρνηθήκατε να τους βοηθήσετε όλους….

Καληνύχτα ανθρωπάκο…όπως έστρωσες θα κοιμηθείς.......

ή ήρθε η ώρα............

Από την Άλωση του 1453 στην Άλωση του 2012

Η 29η Μαΐου είναι μια σημαδιακή μέρα. Η ημερομηνία αυτή αποτελεί ορόσημο για την ιστορία της Ελλάδος για έναν πολύ ειδικό λόγο. Η 29η Μαΐου αποτελεί την μέρα της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τον Μωάμεθ τον Β' τον Πορθητή. Αυτή είναι η και η ημερομηνία θανάτου ενός από τους μεγαλύτερους ήρωες του Βυζαντινού μέρους της Ιστορίας μας του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου ΙΑ' του Παλαιολόγου, του Μαρμαρωμένου Βασιλιά. Τον ονομάζω ως "έναν από τους μεγαλύτερους ήρωες" και όχι τον "μεγαλύτερο ήρωα", γιατί πάντα θεωρώ τον ύψιστο των Ηρώων τον Άγνωστο Στρατιώτη που αποτελεί το εκτελεστικό όργανο των εξ άνωθεν εντολών, όσο παράτολμες και να είναι αυτές. Τιμώντας την μνήμη των πεσόντων και τονώνοντας την Ιστορική μνήμη που το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα προσπαθεί να αποκοιμίσει η Χρυσή Αυγή θα διοργανώσει εκδήλωση μπροστά στην Μητρόπολη εκείνη την ημέρα. Σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου θα αποτελέσει εκτός από την μικρή (στο μέτρο του δυνατού) ιστορική αναδρομή και ο τονισμός της διπλής σημασίας αυτής της εκδηλώσεως, αφού η εποχή μας θυμίζει την εποχή του Παλαιολόγου σε ένα τουλάχιστον σημείο. Βρισκόμαστε λίγο πριν από την άλωση και βλέπουμε έξω από τα τείχη τον πολυάριθμο εχθρό. Βασικά η σημερινή κατάσταση θυμίζει πολλές μεταβατικές περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας και είναι σίγουρο πως όπως σε όλες από αυτές τις περιόδους συντελέστηκαν κοσμοϊστορικά γεγονότα, έτσι θα γίνει και σήμερα. Το πραγματικό ζητούμενο είναι η πορεία στην οποία θα οδηγηθούν τα γεγονότα, αν δηλαδή θα οδηγηθούμε ως Έθνος και γενικότερα ως Ευρώπη ή ακόμα και ανθρωπότητα σε μία εποχή αναγέννησης ή σκοταδισμού.
Ιστορική αναδρομή
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήδη από το 1204 και την Άλωση της από τους Σταυροφόρους βρισκόταν σε παρακμή που προερχόταν από τις θρησκευτικές και πολιτικές έριδες. Η προέλαση των Οθωμανών επί Αυτοκρατορικού εδάφους συνεχιζόταν για πολλά χρόνια και το ισοζύγιο δυνάμεων έδειχνε να αλλάζει πολύ γρήγορα. Φυσικά τα γεγονότα που οδήγησαν στην Άλωση απλώνονται σε τουλάχιστον δύο αιώνες και η ανάλυση τους θα είχε το μέγεθος ενός αρκετά μεγάλου βιβλίου, το οποίο δεν είναι σκοπός μας αυτή την στιγμή. Προχωρώντας γοργά φτάνουμε από την μία άλωση στην εποχή του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου για να δούμε την κατάσταση που επικρατεί στην Αυτοκρατορία. Ο πασιφισμός που έχει επικρατήσει με αποτέλεσμα οι υπερασπιστές της Πόλης κατά την πολιορκία της να είναι ολιγάριθμοι. Από την άλλη μεριά ο Μωάμεθ ο Β' έρχεται με πολυάριθμο στρατό και τεχνολογική υπεροχή που αντικατοπτρίζεται στον στόλο του και στο πρωτοεμφανιζόμενο για την εποχή πυροβολικό του. Ο Αυτοκράτορας δυσκολεύεται να βρει πολεμιστές για τον υπερασπιστικό στρατό του λόγω της Εκκλησιαστικής δράσης που οδηγεί τα μοναστήρια σε πληθυσμιακή έκρηξη και λόγω της περιρρέουσας ατμόσφαιρας με τον θρησκευτικό τριχασμό, την διοικητική διαίρεση της Αυτοκρατορίας και την προνοητικότητα του Μωάμεθ να προσπαθήσει να κόψει τις πιθανές διόδους ενισχύσεων. Με αυτή την δυσοίωνη πραγματικά κατάσταση αρχίζει η πολιορκία της Πόλης στις 7 Απριλίου και οι μέρες που θα ακολουθήσουν μέχρι τις 29 Μαΐου θα ανεβάσουν τους μαχητές στο πάνθεον των ηρώων. Εν τέλει ο υπεράριθμος και τεχνολογικά υπέρτερος Οθωμανικός στρατός θα χρειαστεί την βοήθεια των προδοτών για να καταφέρει να κάμψει την αντίσταση των λιγοστών υπερασπιστών της Πόλης. Στις 29 του Μάη η Κερκόπορτα θα ανοίξει από τους διαχρονικούς εχθρούς του Ελληνισμού και λίγες ώρες μετά ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς θα περνά στις ομιχλώδεις πεδιάδες των Μύθων και θα μένει ζωντανός μέσα από τα τραγούδια, τα ποιήματα και γενικά τα όνειρα των Ελλήνων. Η πιο σκοτεινή εποχή για τον Ελληνισμό θα έχει μόλις ξεκινήσει.
Λίγο πριν την δεύτερη άλωση
Σήμερα βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση με τότε. Η πολιτεία μας βρίσκεται σε παρακμή και ο πολυάριθμος εχθρός βρίσκεται ήδη εντός των πυλών. Οι εγχώριοι προδότες έχουν πάρει ήδη τις θέσεις τους δίπλα στην Κερκόπορτα. Ο εχθρός διαθέτει την υπεροπλία σε όλους τους τομείς και το μόνο πλεονέκτημα που έχουμε είναι η ίδια μας η άκαμπτη ψυχή. Ο εχθρός σήμερα είναι η Παγκοσμιοποίηση που απειλεί να καταπιεί τα Έθνη και ο αρχιστράτηγος της, ο σύγχρονος Μωάμεθ, είναι ο διεθνής Σιωνισμός. Οι απόγονοι των κατοίκων της τότε συνοικίας του Περάν σήμερα αποτελούν τους χρηματοδότες των εγχώριων προδοτών τους οποίους γεμίζουν με πακτωλούς χρημάτων, έτσι ώστε να λειτουργούν και να ακμάζουν αναρίθμητες Μ.Κ.Ο και αντιρατσιστικές επιτροπές των δύο ατόμων. Τον ρόλο των τότε μοναστηριών έχουν αναλάβει κάποιοι δημοκράτες "πατριώτες" που καλούν τον κόσμο, μέσα από τα τηλεπαράθυρα τους, να μην αντιδρά, αλλά να περιμένει στωικά το τέλος του. Τα αναχώματα εμφανίζονται το ένα μετά το άλλο και ο εχθρός δείχνει να προελαμβάνει χωρίς πρόβλημα. Φανερή η αναλογία του τότε με το σήμερα, αλλά υπάρχει μία τουλάχιστον διαφορά μεγάλης σημασίας. Σήμερα η μοίρα μας βρίσκεται στα χέρια μας, γιατί τίποτα δεν έχει ακόμα κριθεί. Μπορούμε να διαλέξουμε, ο καθένας μόνος του, ανάμεσα σε μια ζωή ντροπής και σε έναν Αγώνα που θα οδηγήσει σε θάνατο ή νίκη, αλλά σίγουρα θα φέρει δόξα. Η υπερασπιστική γραμμή της Πατρίδος μας περιμένει να παραταχθούμε, αγνοώντας τις διάφορες σειρήνες της μικροαστικής λογικής. Είναι στο χέρι μας σήμερα να δούμε, αν μπορούμε να ξεπεράσουμε τα προβλήματα που οι Βυζαντινοί δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν. Είναι στο χέρι μας να αδράξουμε την νίκη μαζί με την δόξα, εκεί που τα αδέρφια μας μπόρεσαν μόνο την δόξα να πάρουν. Είμαστε οι, προς το παρόν, ελάχιστοι υπερασπιστές μιας πολιτείας που καταρρέει. Η μάχη δεν έχει κριθεί ακόμα, αλλά έχει αρχίσει. Ήδη ο εχθρός φράσσει τις διόδους ενισχύσεων με τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε να επιδίδονται σε ένα παραλήρημα, διαρρηγνύοντας τα πανάκριβα ιμάτια τους υπέρ της ψευδεπίγραφης δημοκρατίας, την οποία βιώνουμε. Πρόθυμοι μαϊντανοί με την πεποίθηση ,ότι ο λαός έχει ξεχάσει τον ύποπτο ρόλο τους και την προπαγάνδα που κάναν υπέρ των Κλεφτών του δημοσίου χρήματος, προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν λέγοντας μισές αλήθειες και ολόκληρα ψέμματα.
Οι σάλπιγγες ηχούν
Μέσα από την οχλαγωγία των παπαγάλων, ακούγονται οι σάλπιγγες της επιστράτευσης. Το ιερό καθήκον καλεί όλους τους Έλληνες να πάρουν την θέση τους στις πολεμίστρες του Έθνους για να πολεμήσουν τον προαιώνιο εχθρό. Αυτοί που ήδη έχουν πυκνώσει τις γραμμές του Αγώνα σας καλούν στις 29 Μαΐου στην Μητρόπολη Αθηνών για να θυμηθούμε όλοι μαζί τι έγινε πριν 559 χρόνια και να ορκιστούμε να μην συμβεί πάλι και σήμερα. Πολλοί θα σκεφτούν ότι υπάρχουν και άλλες λύσεις πιο "διπλωματικές", λιγότερο "ακραίες". Τους απαντούμε ότι τις έχουν δοκιμάσει ήδη όλα αυτά τα χρόνια και απέτυχαν οικτρά. Πολλοί θα κομπιάσουν με αφορμή την αργοπορία που ήδη μετράει εναντίον μας. Δεν έχει καμμία απολύτως σημασία. Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι στον κοινό αγώνα με μόνη προϋπόθεση τον σεβασμό όλων των άλλων, την ηθική και φυσικά την αγάπη για την πατρίδα και τον λαό της. Η μάχη είναι τώρα και μας απαιτεί όλους. Η Εθνική Αντίσταση έχει ήδη αρχίσει και σας καλεί όλους στις θέσεις σας! Ο εχθρός έχει ήδη λάβει τις δικές του και περιμένει.

Κώστας Αλεξανδράκης

29η Μαΐου 1453

ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ

Δρόμους διαβαίνοντας παλιούς, πλακόστρωτους, μιας χώρας όμορφης, πανώριας. Περνώντας μέσα από ποτάμια, πέλαγα, κοιλάδες, κορφοβούνια. Παντού, σ' αραχνιασμένους πύργους και στοιχειωμένα κάστρα, ανάμεσα απ' ασφοδέλους και ματωμένα λούλουδα. Παντού όπου κι αν πήγα το ίδιο παραμύθι, θρήνος αψύς και γοερός, παντού ο ίδιος.

"Ήτανε κάποτε παλιά ένας Βασιληάς, Μεγάλος Δυνατός, Δίκαιος, Ωραίος...".

Λόγια ψιθυριστά που ο ασπρομάλλης γέρος στον εγγονό του θε να πει κι αυτός στον εδικό του κι έτσι πέρασαν από τότε μίζερα χρόνια μαύρα, πεντακόσια σαράντα πέντε...

"Ήταν κάποτε παλιά ένας Βασιληάς...".

Το ψιθυρίζουνε με γλώσσα ιερή τα κύμματα στα γαλανά ακρογιάλια, στα κορφοβούνια αετοί και κεραυνοί, στους κάμπους οι ανυπόταχτοι απελάτες της Πατρίδας. Και το τραγούδι δε σιγά. Το παραμύθι πέρα από το χρόνο, από στόμα σε στόμα, από γενιά σε γενιά καθαροαίματη κρατιέται.

"Ήτανε κάποτε ένας Βασιληάς...".

Σκιές, ψυχές και κολασμένα πλάσματα της νύχτας, αίμα βογκά στις στοιχειωμένες πολιτείες του Μυστρά, του Γερακιού, στης Θεσσαλονίκης το κάστρο και στον Βόσπορο, το αίμα όλων αυτών, που κράτησαν ψηλά το Λάβαρο μιας Αυτοκρατορίας, της Αυτοκρατορίας μας.

"Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας Βασιληάς που είχε στην εξουσία του κάστρα πολλά, το πιο όμορφο και δυνατό απ' όλα ήταν χτισμένο σε ένα όμορφο μέρος δίπλα στην θάλασσα που ήταν σπουδαίο σταυροδρόμι σε Ανατολή και Δύση, σε Νότο και Βορρά.

Το κάστρο αυτό που το ονόμαζαν παλιά Βυζάντιο και ύστερα Κωνσταντίνου Πόλη είχε γνωρίσει Δόξες πολλές και πλούτη. Για χίλια χρόνια κρατούσε τη Δύναμη του Κόσμου στα σιδερένια χέρια του και ήταν η ελπίδα των ανθρώπων με τη λευκόχρωμη θωριά απέναντι στα στίφη των μαυρόψυχων σκουρόχρωμων ανθρώπων της Ανατολής.

Πόσοι και πόσοι εχθροί δεν είχανε κινήσει να πάρουνε το κάστρο του Βασιληά του παραμυθιού μας. Για χίλια ολόκληρα χρόνια όμως αυτό έμενε ασάλευτο στη θέση του και κρατούσε την Δύναμή του.
Το μυστικό που κρατούσε την Πόλη ετούτη άπαρτη κανείς δεν ήξερε και ακόμη μέχρι τώρα δεν το ξέρει. Μερικοί λένε πως ήτανε η Δύναμη ενός Τρίποδα ιερού, που βρισκότανε στο Ιπποδρόμιο της Πόλης, ενός τρίποδα ταγμένου στο όνομα ενός παλιού Θεού, που όποιος μια παράδοση παλιά έλεγε τον είχε, αυτός είχε την εξουσία του κόσμου. Μα αυτά είναι λόγια, που κανείς δεν ξέρει αν είναι αληθινά ή ψεύτικα γιατί από τότε διάβηκαν χιλιάδες χρόνια.

Πολλές φορές είχαν κινήσει εχθροί να πάρουνε το κάστρο και άλλες τόσες είχαν γυρίσει ντροπιασμένοι στις μακρινές τους χώρες. Μα μια φορά δεν ήταν σαν τις άλλες. Ο εχθρός ήταν δυνατός, μυριάδες ο στρατός του και ο βασιληάς μας με λίγους μα γενναίους είχε απομείνει. Εξήντα μερονύχτια ολάκερα ο πόλεμος κρατούσε και η Πόλη άπαρτη έμενε και ολόρθη. Ώσπου μια μέρα, μέρα θλιβερή, μέρα φαρμακωμένη, η Πόλη έπεσε και οι βάρβαροι μολέψαν τα ιερά της, πήραν τα πλούτη της, σφάξανε νέους, παιδιά και γέρους. Είπαν ακόμη πως σκοτώσανε το Βασιληά του κάστρου Κωνσταντίνο, μα αυτό είναι ψέμα και το είδα μ' αυτά εδώ τα ίδια μου τα μάτια, τ' ορκίζομαι στο όνομα του Τρομερού Σαϊτευτή Θεού, τ' ορκίζομαι. Ήμουν εκεί στην Πύλη που την λεν του Ρωμανού και είδα, είδα το βασιληά να σφάζει τους εχθρούς με το σπαθί του στο δυνατό του χέρι, έλαμπε και ήταν όλος μια φωτιά που γύρω-γύρω του φεγγοβολούσε λες ο τόπος. Τα χέρια του έσταζαν αίμα, το αίμα το μισητό, των βάρβαρων το αίμα. Στα στήθη του Χρυσός Δικέφαλος Αετός Στέμμα γεμάτος από κόκκινες αιμάτινες κουκίδες και λαμπερά πετράδια.

Το μέτωπό του ήταν καθάριο και ήρεμος σαν που αρμόζει σε Θεό όπου μοιράζει Δίκιο μού ʽμοιαζε. Τα πόδια του πατάγανε βαριά τη γη, πέτρινοι πύργοι όμοια, σαν να ʽταν σαραντάπηχος Ακρίτας, σαν που ταιριάζει σε Βασιληά ασάλευτος και ίσιος.

Ξάφνου τον ζώσανε εχθροί πολλοί κι όλοι πιστέψαμε ότι το τέλος είχε πια σιμώσει. Και εκεί που ο καθένας μας πάσχιζε στο Βασιληά κοντά για να βρεθεί, ανοίξαν ξάφνου οι ουρανοί και άρμα με κύκνους λευκοφτέρουγους μέσα απ' τον Ήλιο ξεπροβάλλει και από κοντά μας τόνε παίρνει και αυτός Αρματηλάτης ξεμακραίνει.

Είπαν οι βάρβαροι πως σκότωσαν το Βασιληά του Κάστρου Κωνσταντίνο, μα αυτό είναι ψέμμα. Το ξέρω, το είδα με τα ίδια μου τα μάτια. Κάτω από τη Χρυσόπορτα της Πόλης του κοιμάται και προσμένει...
Κάθε που ο Ήλιος γέρνει προς τη Δύση ξυπνά και το σπαθί τροχίζει, τροχίζει το σπαθί του και λέει κάθε νυχτιά για πεντακόσια σαράντα πέντε χρόνια το ίδιο τραγούδι:

"Ακολουθείστε με αλαφροϊσκιωτοι.
Πυκνώστε τις φάλαγγές μου εσείς οι ονειροπαρμένοι.
Είμαι το πνεύμα μιας Αυτοκρατορίας όπου ποτέ της δεν εχάθη.
Σαλπίσατε Βιγλάτορες τον ερχομό μου
τα Λάβαρα ψηλά αποκρισάριοι
έρχομαι εκδικητής και τιμωρός".

Και το τραγούδι ακούγεται αχός σε όλη τη χώρα, όλες τις νύχτες, της μεγάλης νύχτας της πατρίδας.
Σαλεύουνε στα ξεχασμένα κάστρα οι σκιές, βογγά το αίμα στις στοιχειωμένες πολιτείες, στο Μυστρά, στην Κόρινθο, στη Σαλονίκη, στο Βόσπορο, στου Ρωμανού την Πύλη, και το τραγούδι δε σιγά, το ψιθυρίζουν κύμματα στα γαλανά ακρογιάλια. Αετοί και κεραυνοί στα κορφοβούνια, στις νερομάνες και στους ποταμούς Νεράιδες.

"Ακολουθείστε με ελαφροϊσκιωτοι
έρχομαι εκδικητής και τιμωρός".

Μήνυμα του Πυρήνα Κεφαλονιάς

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πληροφορούμε τους συμπατριώτες μας, ότι στις προσεχείς εθνικές εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, στο πλευρό του ήδη, από την προηγούμενη εκλογική διαδικασία, υποψήφιου βουλευτή της Χρυσής Αυγής Γερμενή Σπυρίδωνα, θα κατέλθουν ως συνυποψήφιοι οι συναγωνιστές και μέλη του Πυρήνα Κεφαλονιάς της Χρυσής Αυγής, Χουρμούζης Χριστόφορος και Κοσμετάτου Πολύτιμη. Παρ’ ότι οι συγκεκριμένες εκλογές θα γίνουν με λίστα, ο Αρχηγός μας Νικόλαος Μιχαλολιάκος θέλοντας να τιμήσει τον αγώνα και την μεγάλη επιτυχία (πρωτιά στο Ιόνιο), της Τ.Ο. Κεφαλονιάς, αύξησε τον αριθμό των υποψηφίων του Κινήματος στο ψηφοδέλτιο της Κεφαλονιάς σε τρεις.

Ως Πυρήνας Κεφαλονιάς θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Αρχηγό για την εμπιστοσύνη που μας δείχνει και να δηλώσουμε ότι θα παραμείνουμε για πάντα αγωνιστές της Εθνικής Ιδέας και θα ενεργούμε πάντα για το συμφέρον της Πατρίδας και του Έθνους. Καλούμε τους συμπατριώτες μας, Κεφαλονίτες και Θιακούς να στηρίξουν τη ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ για τη σωτηρία της χώρας μας. ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ για να ξεβρωμίσει ο τόπος. Την 18η Ιουνίου, κανείς Έλληνας και καμία Ελληνίδα δεν θα έχει δικαιολογία ότι δεν ήξερε, γιατί αυτή τη φορά, έστω και αχνά μέσα στο χάος της καθεστωτικής παραπληροφόρησης, ακούστηκε η φωνή της ΑΛΗΘΕΙΑΣ. Ακούστηκε η φωνή του Εθνικισμού, της μόνης δύναμης που μπορεί να ανατρέψει το αποτυχημένο δίπολο Καπιταλισμού – Κουμουνισμού. Όποιος Έλληνας και όποια Ελληνίδα ξαναψηφίσει τα κόμματα του μεταπολιτευτικού καθεστώτος (συμπεριλαμβάνονται όλα τα κόμματα που συντράφηκαν στο κυνοβολευτήριο τα τελευταία 38 χρόνια, τα οποία θεωρούμε συνυπεύθυνα), θα έχει συνυπογράψει την καταστροφή της χώρας. Οι Χρυσαυγίτες σε οποιαδήποτε περίπτωση δηλώνουμε ότι θα παραμείνουμε μέχρι τον τελευταίο άγρυπνοι φρουροί της πατρίδος και ο αγώνας μας κάθε μέρα θα εντείνεται μέχρι την τελική ΝΙΚΗ!

Ζήτω η Ελλάς, Ζήτω η Κεφαλονιά, Ζήτω η Χρυσή Αυγή!

Υ.Γ. Την Τρίτη 29/5/2012, οι σημαίες μας θα παραμείνουν μεσίστιες στα γραφεία μας καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, στη μνήμη της αιώνιας πρωτεύουσας του Ελληνισμού Κωνσταντινούπολης. Ο όρκος των προγόνων μας που κυλάει στο αίμα μας, όρκος δικός μας γίνεται και παρακαταθήκη για τους απόγονούς μας, πάλι με χρόνια με καιρούς

ΠΑΛΙ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΘΑ’ ΝΑΙ…

Συνέντευξη του Ματθαιόπουλου Αρτέμη στο Alpha Δράμας

Ηλιόπουλος Παναγιώτης - Υποψήφιος Ν. Μαγνησίας - Astra t

Το προεκλογικό σποτ του κινήματος :

Ηλίας Κασιδιάρης (Χρυσή Αυγή) στον FLASH 96 FM

Τι θα γίνει στα Εθνικά θέματα και στην άμυνα με αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα οι δρόμοι Αριστεράς και ΕΔ ήταν ...παράλληλοι και ποτέ δεν συναντήθηκαν. Ήταν κι αυτό βέβαια πρόοδος από τα χρόνια που οι δρόμοι τους τους έφερναν σε σύγκρουση. Αλλά θα ανέμενε κανείς ότι τόσα χρόνια μετά από τον Συμμοριτοπολεμο και την 21Απριλιου, πολλά ταμπού θα είχαν εξαφανιστεί.

Ξεθώριασαν πολύ είναι η αλήθεια αλλά ποτέ δεν εξαφανίστηκαν ολοκληρωτικά οι φοβίες. Κι έτσι τα αριστερά κόμματα άφηναν στην ησυχία τους τις ΕΔ,οι οποίες με τη σειρά τους και νοιώθοντας την απόσταση στην οποία τις κρατούσαν οι αριστερές πολιτικές δυνάμεις, έβλεπαν μάλλον με καχυποψία τις θέσεις που εξέφραζαν για εθνικά θέματα και για την εθνική άμυνα. Γιατί πολύ απλά τις είχαν ...απλά για να υπάρχουν.

Τα ΄φερε όμως έτσι η ζωή που όχι μόνο ΔΝΤ είδαμε στη χώρα,αλλά κι ένα αριστερό κόμμα να διεκδικεί κυβερνητική εξουσία. Κι όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις με αξιώσεις.

Για τα θέματα οικονομικής πολιτικής οι απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ,έχουν σχολιαστεί και θα συνεχίσουν να σχολιάζονται μέχρι και την 17η Ιουνίου. Πολλοί όμως οι οποίοι στέκονται δύσπιστα απέναντι στον Α.Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνουν τις θέσεις που εκφράζει για τα εθνικά θέματα, όπως έχουμε συνηθίσει να τα λέμε.

Από μία πρώτη ανάγνωση απόψεων και αναλύσεων που προέρχονται από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, διαπιστώνουμε ότι αυτό που λείπει από τις θέσεις του είναι ένα: ρεαλισμός.

Σε γενικές γραμμές οι απόψεις του τρομάζουν. Και ναι μεν υπάρχει διάθεση “ξεπουλήματος” και “υποχωρήσεων”. Υπάρχει όμως και μια υποκριτικη , μια υπέρμετρα διάθεση για την επίλυση προβλημάτων η οποία δεν υποστηρίζεται με εναλλακτικό σχέδιο, αν αυτοί που δημιουργούν τα προβλήματα, δεν δείξουν την ίδια διάθεση.

Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι:
• Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για “πολυδιάστατη, ενεργητική εξωτερική φιλειρηνική πολιτική, έξω από Νατοϊκούς τυχοδιωκτισμούς που απομονώνουν τη χώρα μας και την στερούν από παραδοσιακές καλές σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο και άλλες χώρες της Μ. Ανατολής και του Περσικού κόλπου”.

Δεν υπάρχει καμία αντίρρηση στην ενεργητική και φιλειρηνική πολιτική.Μόνο οι ανόητοι επιθυμούν πόλεμο. Όμως οι “κόκκινες γραμμές” κάθε χώρας θα πρέπει πάντα να υπάρχουν και κυρίως να υπάρχει αποφασιστικότητα ότι δεν θα τις περάσεις. Για τα περί “νατοϊκών τυχοδιωκτισμών”,θα επισημάνουμε ότι είναι μάλλον δύσκολο να ανοίξουμε μέτωπο και με το ΝΑΤΟ,μετά από την ΕΕ. Και δεν έχουμε και λόγο. Μπορούμε βέβαια να χαράξουμε και να εκσυγχρονίσουμε τη στρατηγική μας εντός της Συμμαχίας.

• “Το γεγονός το ότι η χώρα μας στερείτε στρατηγική στην διεκδικήσει του διεθνούς δικαίου, αφήνει μεγάλα περιθώρια αμφισβητήσεων των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας σήμερα από την Τουρκία, αύριο, ίσως και από άλλες γειτονικές χώρες. Τώρα που το διεθνές δίκαιο καταρρακώνετε και ο ΟΗΕ παρακμάζει σύμφωνα με τον καταστατικό του χάρτη, αφού δεν ανταποκρίνεται στους σημερινούς γεωπολιτικούς και διεθνείς συσχετισμούς, η πολιτική των «κανονιοφόρων» δυναμώνει στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο”, γράφει σε άρθρο του ο κ.Κ. Ήσυχος μέλος του Π.Γ του ΣΥΝ και υπεύθυνος για την εξωτερική πολιτική και την άμυνα.

Θα προσυπογράψουμε την έλλειψη στρατηγικής.Και για να είμαστε πιο ακριβείς θα λέγαμε την συνέχεια που πρέπει να έχει μία χώρα στη στρατηγική της σε τέτοια σοβαρά εθνικά θέματα.Κάθε ΥΕΘΑ και ...αμυντικό δόγμα το είχαμε στην Ελλάδα. Κι αυτό πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να υπάρξει συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων για κοινή ,συμπαγή γραμμή άμυνας ειδικά απέναντι στην Τουρκία. Ακόμη και το ενδεχόμενο της δημιουργία Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας θα μπορούσε να συζητηθεί στη λογική ενός οργάνου που θα αποτελεί σημείο αναφοράς όλων των πολιτικών δυνάμεων για τα εθνικά θέματα.

• “Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι μια συνεπής δύναμη σταθερής προσήλωσης στην ειρηνική διευθέτηση των όποιων προβλημάτων αντιμετωπίζει η χώρα μας. Πρέπει να είναι και μια δύναμη που υπερασπίζεται σθεναρά και αμετάκλητα το διεθνές δίκαιο, τι διεθνές δίκαιο της θάλασσας, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, τις διεθνείς συνθήκες, αξιοποιώντας με κάθε ευκαιρία στον δημόσιο λόγο του”.

Για να είναι δυνατός ο λόγος, πρέπει αυτοί που θα τον ακούσουν να γνωρίζουν ότι πίσω από τα λόγια υπάρχει ισχύς και αποφασιστικότητα. Για να μην παριστάνουν τους κουφούς. Όχι ισχύς του ψευτοτσαμπουκά και της πατριδοκαπηλείας. Χορτάσαμε τέτοια στην Ελλάδα. Δύναμη πραγματική, με ΕΔ όπου όλα θα λειτουργούν ρολόϊ. Είναι διατεθειμένος ο ΣΥΡΙΖΑ για κάτι τέτοιο;

• “Πιο συγκεκριμένα η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε διαπραγματεύσεις με την Αλβανία, την Λιβύη, την Αίγυπτο, σε πρώτη φάση, ώστε η ανακήρυξη ΑΟΖ να έχει ως επακόλουθο την οριοθέτηση ΑΟΖ, γιατί αλλιώς, μονομερής ανακήρυξη χωρίς τις προηγούμενες διαπραγμάτευσης για κοινή οριοθέτηση βασισμένη στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας, οδηγούν τις υποθέσεις αυτές στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης.

Η περίπτωση της Τουρκίας για την οριοθέτηση πρέπει να σχεδιαστεί διπλωματικά, έτσι, ώστε, για αυτονόητους λόγους, αφού πρώτα η χώρα μας έχει ολοκληρώσει επιτυχώς και την οριοθέτηση με όλες τις άλλες όμορες χώρες ΑΟΖ. Μια τέτοια διπλωματική προσέγγιση θα «αφοπλίσει» το πολιτικό και στρατιωτικό κατεστημένο τις Τουρκίας σε πλήρη διεθνή απομόνωση, στην περίπτωση που θα επιλέξει την πολιτική της έντασης”.

Δυστυχώς το πολιτικό και στρατιωτικό κατεστημένο στη Τουρκία αποδεικνύει κάθε μέρα ότι τα λόγια δεν είναι αρκετά,όταν συνομιλητής σου είναι η Άγκυρα. Δυστυχώς όποιος πιστεύει ότι έχοντας μόνο θεωρητικό οπλοστάσιο μπορεί να αφοπλίσει τη Τουρκία,κάνει λάθος. Χρειάζεται να έχει και ισχυρές ΕΔ και αυτό να το καταλάβουν καλά οι Τούρκοι.

• Επιπλέον διακρίνουμε μια δυσπιστία στις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με τον ελληνοϊσραηλινό άξονα. Πρέπει να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Προσμετρώντας βέβαια ότι οι συμμαχίες που μπορεί να εξασφαλίσει η χώρα στη περιοχή είναι πια...ανύπαρκτες. Η σύσφιξη των σχέσεων με το Ισραήλ δεν πρέπει να “παγώσει”. Η Ελλάδα δεν έχει εκμεταλλευτεί αυτό το “δέσιμο” όσο θα ‘πρεπε.Κι αυτό πρέπει να κάνει.Να κερδίσει όσα πιο πολλά μπορεί.

• Ο κ.Τσίπρας και πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ,επαναλαμβάνουν σε συνεντεύξεις και δηλώσεις τους ότι χρήματα μπορούν να βρούν από περικοπές των εξοπλισμών. Το ‘χουμε γράψει και γι΄ άλλους που χρησιμοποίησαν αυτό το επίχειρημα:ο “κουμπαράς” των εξοπλισμών έχει αδειάσει εδώ και πολλά χρόνια.Κι επειδή δεν αναμένει κανείς ότι θα γεμίσει,καλό θα είναι να σχεδιαστεί μια εθνική πολιτική που θα ξεκινά από τη περιγραφή της απειλής και τον τρόπο που πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Το τι και πότε πρέπει να αγοράσουμε θα είναι εύκολα ορατό και τελικά φθηνό. Το τοπίο σαπίλας που υπήρχε για δεκαετίες στους εξοπλισμούς δεν σημαίνει ότι πρέπει η χώρα να σταματήσει να εξοπλίζεται.

• Ερωτήματα υπάρχουν για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και σε “ευαίσθητα” θέματα όπως αυτό της δράσης της Τουρκίας στην Θράκη.Ο σεβασμός στη θρησκεία μουσουλμάνων συμπολιτών μας δεν τίθεται επ΄ ουδενί σε αμφισβήτηση.Αλλά υπάρχει κι ένα τουρκικό προξενείο που επιτέλους με κάποιο τρόπο,πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ τις επόμενες ημέρες θα παρουσιάσει το κυβερνητικό του πρόγραμμα, όπως λένε στελέχη του. Οι θέσεις που θα διατυπωθούν θα έχουν ενδιαφέρον.

Χ.Μ
Αξιωματικος εν Ενεργεια

Niko Ago: "Ο Αλβανός που θα μας έκανε μποϋκοτάζ, τώρα βάζει λυτούς και δεμένους για να μείνει στην Ελλάδα"

Πρόσφατα ευαισθητοποιήθηκαν κάποιοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι «κεντρο- αριστερών» αποκλίσεων, με σκοπό να κρατήσουν «παράνομα» στην χώρα μας έναν αλβανό «δημοσιογράφο» που αντιμετωπίζει την προβλεπόμενη από τον νόμο απέλαση του από την Ελλάδα επειδή δεν έχει τα απαραίτητα ένσημα..

Μεταξύ αυτών των ευαίσθητων που «ξεσηκώθηκαν» συγκαταλέγεται και «ο χασάπης» των κάθε ηλικίας Ελλήνων, «ο χασάπης του μνημονίου» το γνωστό «πολιτικό παχύδερμο», ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Βεβαίως δεν θα μπορούσε να λείπουν και οι γνωστές συνιστώσες του Σύ.Ριζ.Α αλλά και κάποιοι έξωθεν πολύ-μισθοδοτούμενοι τελάληδες της παγκοσμιοποίησης.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος μάλιστα, έσπευσε να παροτρύνει τον υπηρεσιακό Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Λευτέρη Οικονόμου από τον οποίο ζήτησε ούτε λίγο ούτε πολύ στο «πλαίσιο του νόμου να παρανομήσει», και να εξαντλήσει τα περιθώρια διακριτικής!!! ευχέρειας που διαθέτει, ώστε να μην απελαθεί ο άθλιος κατά τα άλλα αλβανός «δημοσιογράφος» Niko Ago.

Κύριε Βενιζέλε, δεν έχετε καμία εξουσιοδότηση να επεμβαίνετε με αυτόν τον τρόπο, εφόσον η στάση σας είναι εκτός από επιλεκτική και στάση που προτρέπει στην -με εύσχημο τρόπο- παραβίαση του νόμου.

Ποιος είναι ο Niko Ago;

Ο Ago ήρθε στην Ελλάδα με τον γνωστό παραδοσιακό αλβανικό τρόπο: Νύχτα διέσχισε τα βουνά της Αλβανίας πιστεύοντας τάχα στα ανοιχτά σύνορα και στην ανθρώπινη αλληλεγγύη, αλλά βασικά το μόνο που ήθελε ήταν «να λαδώσει το ολο-στέγνο αντεράκι του» και έτσι κατέληξε εδώ, στην αφιλόξενη καθώς με κάθε ευκαιρία ο ίδιος εντέχνως διαλαλεί, Ελλάδα. Αλλά ο Ago μετά από μερικά χρόνια "ακούσιας" παραμονής του εδώ -προφανώς θα τον σύραμε ως σκλάβο και δεν το γνωρίζουμε-, συνάντησε τους γνωστούς «αριστερούς» εγκάθετους, και άρχισε να αρθρογραφεί στην «Αυγή», τουτέστιν, γενόμενος και «δημοσιογράφος».

Διέσχισε τα σύνορα νύχτα και παρανόμως. «Έφτυσε» τους νόμους αυτής της χώρας. Έφαγε και έζησε από τους Έλληνες εδώ, που όχι μόνο τον ανέχθηκαν αλλά τον φρόντισαν και τον τάϊσαν καθώς και την οικογένεια του, και αυτός αντ΄ αυτού, ήθελε να μποϋκοτάρει έστω και συμβολικά την χώρα που τον έθρεφε, την χώρα που παρά την θέληση της συνέχιζε να τον φιλοξενεί και να του δίνει λόγο κατά πολύ ισχυρότερο από κάθε ιθαγενή έλληνα πολίτη.

Αυτά έκανε ο αλβανός όταν εμπνεύστηκε την ανθελληνική συμβολική κίνηση μποϋκοτάζ της οικονομίας μας, εφόσον προέτρεπε όλους τους Αλβανούς μετανάστες, και όχι μόνο, να μη ξοδέψουν ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα.

Η ανθελληνική κίνηση του Niko Ago.. «Προς όλους τους μετανάστες, κανείς μας δεν πρέπει να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ μέσα στην Ελλάδα»

«Δεν ξοδεύουμε ούτε ένα ευρώ για 24 ώρες! Καμία αγορά την 1η Μαρτίου». Με αυτό το σύνθημα το ειρηνικό κίνημα «24 ώρες χωρίς εμάς» καλεί τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ελλάδα να απόσχουν από κάθε οικονομική συναλλαγή για ένα ολόκληρο 24ωρο, ως μορφή αντίστασης «στα μηνύματα ξενοφοβίας και ρατσισμού, αλλά και αντίδρασης στον αποκλεισμό των μεταναστών που ειρηνικά ζουν και εργάζονται», όπως γράφουν οι δημιουργοί της κίνησης στη σελίδα των σχεδόν 6.000 μελών στο Facebook. Όπως αναφέρουν Τα Νέα, δημιουργός της σελίδας είναι ο δημοσιογράφος Νίκο Αγκο. «Πρόκειται για μια κίνηση που πρωτοξεκίνησε στην Αμερική το 2006, όταν χιλιάδες διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους, οι μαθητές δεν πήγαν στα σχολεία, οι εργάτες στα εργοστάσια. Η Αμερική κλήθηκε να 'φανταστεί' τη ζωή της χωρίς τον Λατινοαμερικανό της» λέει. Την 1η Μαρτίου οι μετανάστες θα αντισταθούν σε Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία και Βέλγιο. «Στην Ελλάδα δεν περιμένουμε να γίνει ό,τι έγινε στην Αμερική και ούτε εμείς καλούμε σε απεργία τους μετανάστες. Αυτό θα έπρεπε να το κάνουν τα συνδικάτα. Ποιος μπορεί να τους προτρέψει να χάσουν το μεροκάματό τους;». Ήδη πάντως ξεκινούν να δουλεύουν για τη διοργάνωση μιας πανευρωπαϊκής απεργίας του χρόνου. «Το νόημα της κίνησης θεωρητικά αυτό είναι. Τι θα έκαναν οι γιαγιάδες, αν οι γυναίκες που τις φροντίζουν δεν πήγαιναν μία ημέρα στο σπίτι; Τι θα έκανε η ΕΒΓΑ της γειτονιάς αν οι μετανάστες, που στην πλειονότητά τους από συνοικιακά καταστήματα προμηθεύονται τα απαραίτητα προϊόντα, δεν ψώνιζαν;». (από in.gr, διαβάστε περισσότερα απο αλβανική ακραία ιστοσελίδα - με μεταφραση google..)

Δείτε και βίντεο "συνέντευξης" του αλβανού Niko Ago με την γνωστή έθνο- αποδόμητρια Άννα Διαμαντοπούλου...

Αλβανέ Niko Ago, τώρα είναι η ευκαιρία να αποδείξεις τους πιο πάνω ισχυρισμούς σου. Η Ελλάδα -αν και δεν είναι η ΕΒΓΑ της γειτονιάς- οικονομικά αιμορράγησε από εσάς, και όμως σας δέχτηκε και σας εξέθρεψε για πολλά-πολλά χρόνια, αλλά δεν μπορεί πλέον να σας σηκώσει άλλο στους ώμους της, και ειδικά κάποιους σαν εσένα και εφόσον δεν έχεις πλέον τα νόμιμα δικαιολογητικά ώστε να παραμείνεις, ήρθε ο καιρός "να μήν κλαίγεσαι", και να φανταστείς την ζωή σου χωρίς την Ελλάδα!

Για το μεροκάματο, όπως φαίνεται, παρ'ολίγο ... να σκοτωθούν μεταξύ τους οι Πακιστανοί!

Τρεις άνδρες κατέληξαν μαχαιρωμένοι στο ΠΑΓΝΗ περίπου στις 13.30, μετά από επίθεση που δέχτηκαν από ομοεθνείς τους, επειδή οι πρώτοι ... χαλούσαν την πιάτσα!

Το αιματηρό περιστατικό σημειώθηκε στο Τζερμιάδο Λασιθίου, ενώ σύμφωνα με τις πληροφορίες στους τρεις Πακιστανούς επιτέθηκαν άλλα άτομα, για τα μεροκάματα στα χωράφια με τις πατάτες.

Οι δράστες φαίνεται πως εξοργίστηκαν επειδή οι τρεις άνδρες έριχναν τις τιμές του ημερομισθίου, με αποτέλεσμα να σημειωθεί συμπλοκή.

Οι δύο από τους τραυματίες φέρουν τραύματα στο θώρακα και ο τρίτος στην κοιλιά, ωστόσο είναι και οι τρεις σε σταθερή κατάσταση.

Τον ξυλοκόπησαν άγρια για να του πάρουν... 50 ευρώ

Ο ηλικιωμένος κατάφερε να σηκωθεί και να πάει σπίτι μόνος του, όπου εκεί τον είδαν οι συγγενείς του και τον μετέφεραν στο νοσοκομείο.

Εφιαλτική ήταν η προχτεσινή νύχτα για έναν 78χρονο Ιταλό στην Πάτρα, που έπεσε θύμα δύο αλλοδαπών ληστών, οι οποίοι τον ξυλοκόπησαν άγρια για να του πάρουν... 50 ευρώ. Ολα συνέβησαν το βράδυ της Τετάρτης στην οδό Θεσσαλονίκης, στην περιοχή της Αγίας Σοφίας. Ο ηλικιωμένος επέστρεφε στο σπίτι του από το καφενείο, όταν του επιτέθηκαν δύο αλλοδαποί, οι οποίοι άρχισαν να τον χτυπούν στο πρόσωπο με μανία. Ο 78χρονος, μην μπορώντας να αντιδράσει, έπεσε στο έδαφος και τότε οι δράστες συνέχισαν να τον χτυπούν. Οι αλλοδαποί βρήκαν στην τσέπη του ηλικιωμένου 50 ευρώ και τότε μόνο τον άφησαν αιμόφυρτο στο πεζοδρόμιο. Οι κλέφτες έδρασαν ανενόχλητοι, καθώς εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε κανένας περαστικός.

Ο ηλικιωμένος κατάφερε να σηκωθεί και να πάει σπίτι μόνος του, όπου εκεί τον είδαν οι συγγενείς του και τον μετέφεραν στο νοσοκομείο. Τα σημάδια στο πρόσωπό του μαρτυρούν τον εφιάλτη που έζησε αλλά ευτυχώς τα τραύματα δεν ήταν σοβαρά.

Την επανιδρυση των TEA ζητάει ο δήμαρχος Στυλίδας, Απόστολος Γκλέτσος, γεγονός που ήδη έχει αρχίσει σαν ιδέα να επεξεργάζεται από πολλούς έλληνες πολίτες και σε πολλές περιοχές της χώρας.

Συνάντηση όλων των δημάρχων ζητά ο δήμαρχος Στυλίδας Απόστολος Γκλέτσος για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας που έχει πάρει ανεξέλεγτες διαστάσεις. Οι κυνηγοί Χαλκού κοστίζουν στον Δήμο Στυλίδας χιλιάδες ευρώ. Το σημαντικότερο όμως πλήγμα καθώς φαίνεται θα το δεχθεί φέτος ο τουρισμός.

Οι δράστες εισβάλλουν στα σπίτια των πολιτών αφαιρώντας ακόμη και τρόφιμα ή οικόσιτα ζώα ενώ οι καταστροφές στις γεωτρήσεις και στις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις του δήμου είναι απανωτές. Συχνά χωριά μένουν χωρίς νερό, γειτονιές βυθίζονται στο σκοτάδι αφού η αναζήτηση για χαλκό σε συνδυασμό με την έλλειψη αστυνόμευσης έχουν μετατρέψει τον δήμο Στυλίδας σε μόνιμο στόχο των επιτηδείων.

Την Τετάρτη διαπιστώθηκε πως άγνωστοι είχαν αφαιρέσει τα καλώδια από τα φρεάτια του δημοτικού φωτισμού στην παραλία Ραχών.

Ο Απόστολος Γκλέτσος εξηγεί πως η αστυνομία καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να περιορίσει το φαινόμενο στην Ανατολική Φθιώτιδα, είναι όμως αδύνατον εάν δεν ενισχυθεί με προσωπικό.

Ο δήμαρχος Στυλίδας ζητά από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη την νομιμοποίηση να συγκροτήσει ομάδες περιφρούρησης TEA αφού θεωρεί πως ήρθε η ώρα οι αιρετοί να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Καλεί τους πολίτες να αφυπνισθούν και να εντείνουν την προσοχή και παρατηρητικότητά τους προκειμένου να συμβάλουν στον περιορισμό του φαινομένου.

[Δείτε το βίντεο...]

lamiastar.gr

«Επιτροπή Πρωτοβουλίας Επιστολικής Ψήφου στη ΟΔΓ» α.Σ.

«Initiativkomitee Briefwahl fuer Griechen in der BRD» e.V.

40223 Duesseldorf, Brunnenstr 18, Tel: 0211-502547

-Ε Π ΕΨ-

Η πολιτική συμμετοχήτων μεταναστών ελλήνων πολιτών στην ενδοχώρα και το κοινοτικό γίγνεσθαι

Στη Συνθήκη του Μάαστριχτ εντοπίστηκε η αναγκαιότητα εποικοδόμησης και συνειδητοποίησης της συμμετοχής των πολιτών στη σημαντική διάσταση της ευρωπαϊκής πολιτικής κουλτούρας.Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ζητήσει από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, όπως επίσης κράτη μέλη, να συμβάλουν με τις πολιτικές τους, ώστε να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή αυτή συνείδηση και η ευρωπαϊκή ταυτότητα του πολίτη. Οι προσπάθειες αυτές αποβλέπουν να δημιουργηθούν οι πρoϋποθέσεις, όσο το δυνατό αμεσότερα, οι διαδικασίες για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Αυτό σημαίνει οι παρούσες κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να ενσωματώσουν πολιτικά τους πολίτες τους μέσα στην ΕΕ στον πολιτικό τους μηχανισμό.Παρά τις σημαντικές προόδους, που έχουν σημειωθεί στον τομέα αυτό, το βασικότερο, δηλαδή η συμμετοχή του έλληνα ευρωπαίου πολίτη-περιφερειακού μετανάστη-στις διαδικασίες του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι» ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ.

Πέρασαν δύο χρόνια από τότε που ιδρύθηκε η επιτροπή μας και χτυπήσαμε όλες τις πόρτες, μέχρι και σε προσωπική επαφή ήρθαμε με τον ίδιο τον σημερινό πρωθυπουργό της χώρας από τον οποίο πήραμε απάντηση: ένα εξουσιακό «ΟΧΙ». Παράλληλα παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, ότι η ποιότητα της Ευρωπαϊκής Ενωσης μετατίθεται από τη λαϊκή του βάση στην τάξη των επιλέκτων «σούπερ άνθρώπων» που συγγενεύουν πολύ με τους„ illuminati“ τους σκοτεινούς διαφωτισμένους ή πιο απλά σκοταδιστές, λεηλατητές της ΕΕ. Αυτοί έχουν βαλθεί να αφομιώσουν το ανθρώπινο περιέχομενο του ελληνικού πολιτισμού και να το μετατρέψουν σε κουλτούρα του χρηματηστηρίου και της ακατέργαστης ύλης. Kάνoυν μάλιστα συγγεντρώσεις ακόμη και μέσα στα πνευματικά μας κέντρα. Ετσι έχουν οργανώσει ένα ΣΑΕ στο όνομα του Απόδημου Ελληνισμού του οποίου οι διορισμένοι καθοδηγητές ή είναι επώνυμα μέλη της κάστας αυτής ή δεν ξέρουν από τους φυσάει. Διότι άν θα υπήρχε ένα εκλεγμένο από τη βάση ΣΑΕ στις επόμενες εκλογές της 9 Απριλίου θα ψηφίζαμε κι εμείς σαν οργάνωση ΕΠΕΨ δεν θα υπήρχαμε.Εσείς κύριε που ήρθατε σήμερα εδώ και μας κάνετε τον Γενικό Γραμματέα του Απόδημου Ελληνισμού ποιός σας έστειλε; Η Ερώτησή μας ιστορικά είναι επιβεβλημένη, καθότι σε μας που ήρθατε να μιλήσετε ούτε στην προσωπική σας εκλογή, ούτε στην εκλογή του ΣΑΕ, άλλά ούτε και κατά την εκλογή της κυβέρνησης που σας έστειλε εδώ δεν μας επέτρεψαν να πάρουμε μέρος. Εμάς, τι μας χρειάζεσθε;

Ο Πρόεδρος Αηδόνης Δονάτος Νικολάου

Υπογραφή α.α. Α.Κελίδης

ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Γιατί Ψηφίζω Χρυσή Αυγή

Θα ψηφίσω Χρυσή Αυγή για να μπουν στην Βουλή ΕΛΛΗΝΕΣ που θα κάνουν άνω – κάτω το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα
Γιατί λέω ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΞΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ της Τρόικα, των διεθνών τοκογλύφων και του σιωνιστικού κεφαλαίου
Για να περιοριστούν τα υπερκέρδη των τραπεζών και των «νταβατζήδων» και ΝΑ ΑΝΑΣΑΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο ΛΑΟΣ
Για να ξεκινήσουμε άμεσα την ΕΞΟΡΥΞΗ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ - ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ που αποδεδειγμένα διαθέτει η Ελλάς
Για να ξανασπείρουμε τα χωράφια μας, να λειτουργήσουμε τις βιοτεχνίες μας, να επιστρέψουμε στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ μας
Για ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ και να πάψουν τα σύνορά μας να είναι «σουρωτήρι»
Για ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΕΙ ΔΡΑΣΤΙΚΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ και να τιμωρηθούν παραδειγματικά όλοι οι κλέφτες πολιτικοί
ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΩΣ ΕΛΛΗΝΑΣ
ΧΩΡΙΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΧΩΡΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ
ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΓΙΑ ΧΡΕΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ
Είμαι ΕΛΛΗΝΑΣ και θέλω πίσω την ΠΑΤΡΙΔΑ και τον τρόπο ζωής που μου έκλεψαν
Σιχάθηκα την υποκριτική συγγνώμη αυτών που έφεραν την ΠΑΤΡΙΔΑ μου σ’ αυτήν την τραγική θέση και θέλω να τους τιμωρήσω. Αυτοί που μας κατέστρεψαν δεν μπορούν να μας σώσουν
Βαρέθηκα τους «μαϊμού» πατριώτες που κλέβουν την ψήφο μου και με ξεπουλούν ξεδιάντροπα
Δεν με ρώτησαν για τίποτε ούτε “μαζί τα φάγαμε”, ενώ τώρα μου φορτώνουν τα πάντα λες και εγώ τα αποφάσιζα
Δεν θέλω την ξένη κατοχή της Τρόικα και των διεθνών τοκογλύφων
Είμαι εργάτης και η εργασία είναι δικαίωμα και όχι προνόμιο, ενώ πρέπει να αμοίβεται για να μπορώ να ζήσω την οικογένειά μου
Είμαι αγρότης και ρήμαξαν την ύπαιθρο αφήνοντας τους μεγαλοκαρχαρίες μεσάζοντες να πλουτίζουν σε βάρος όλων μας
Είμαι βιοτέχνης και με τσάκισαν με τα εισαγόμενα είδη, με τις επιδοτούμενες εκτός συνόρων εταιρείες και με την βαριά φορολογία
Είμαι δημόσιος υπάλληλος, έντιμος, που δεν “τα πήρα” και δεν θέλω να με εκβιάζουν για την δουλειά μου
Είμαι συνταξιούχος που μια ζωή δούλευα, τους πλήρωνα ό,τι μου ζητούσαν και τώρα με αφήνουν να πεθάνω
Είμαι επιστήμονας και θέλω να δουλέψω για την πατρίδα μου και όχι να φύγω μετανάστης
Υπηρέτησα την ΠΑΤΡΙΔΑ μου και δεν ανέχομαι άλλο τον εξευτελισμό της
Με κυβερνούν τόσα χρόνια άνθρωποι κατώτεροι των περιστάσεων και των προσδοκιών μου, που πρόδωσαν και έκλεψαν τα όνειρά μου

Δημοκρατική λειτουργία στην Τουρκία, στις μειονοτικές ομάδες & η Κωνσταντινουπολίτικη Ελληνική κοινότητα

του Βασίλη Κυρατζόπουλου

Στα πλαίσια αναθεώρησης του Τουρκικού Συντάγματος, στην γείτονα χώρα εδώ και ένα έτος προωθούνται ανοιχτές συζητήσεις με διάφορους φορείς και οργανώσεις, προκειμένου να κατατεθούν προτάσεις. Τα μη Μουσουλμανικά σωματεία και ιδρύματα κάτω από τις υπάρχουσες δομές προσπαθούν να ορθώσουν την δική τους πρόταση διοργανώνοντας ανοιχτές συζητήσεις, όπου λαμβάνουν θέση και αρκετοί Τούρκοι Ακαδημαϊκοί. Επί των ημερών μας έχει ανοίξει νέα συζήτηση στο ίδρυμα του δολοφονηθέντος Αρμένιου δημοσιογράφου Hırant Dink σ’ ότι αφορά τα προβλήματα των μη Μουσουλμανικών Βακουφιών, την ενδοκοινοτική δημοκρατική δομή των μειονοτήτων στην Τουρκία και τις δημοκρατικές σχέσεις των μειονοτικών ομάδων με την διοίκηση της Τουρκικής Δημοκρατίας, ως εκφραστή της κυρίαρχης ομάδας του κράτους.

Πριν εξετάσουμε την ενδοεθνοτική δημοκρατική συνοχή, πρέπει να συμφωνήσουμε στον ορισμό της μειονότητας και στα αίτια που προκαλούν την όποια ενδοκοινοτική αντιδημοκρατική λειτουργία κάποιας μειονοτικής ομάδας, για να καταλήξουμε και να συμφωνήσουμε στον τρόπο εξάλειψης των εν λόγω σχέσεων. Επίσης έχει σημασία να διαλευκανθεί, το τι εννοεί κάθε πλευρά με τον όρο «δημοκρατική λειτουργία».

Μειονότητα – Εθνότητα

Γενικά τμήμα ατόμων που αριθμητικά υστερεί μέσα σε μία ομάδα, μπορεί να αποκαλείται μειονότητα. Σε μία ψηφοφορία το 49% που χάνει κάποιο ψήφισμα μειονεκτεί ως προς το 51% ή γενικά σε κάθε δημοκρατικό πολίτευμα η αντιπολίτευση είναι μειονότητα ως προς την συμπολίτευση. Όμως στο παρόν οι μειονότητες δεν θα μελετηθούν με την έννοια που εκρέει από την λέξη μειοψηφία του λεξικού, αλλά ως προς την κοινωνιολογική τους έννοια, όπως ορίζονται από τον Ο.Η.Ε.

Αμέσως μετά την λήξη των πολεμικών συρράξεων του Β’ Π.Π. ιδρύεται ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.). Ελλάδα και Τουρκία συμπεριλαμβάνονται στα πενήντα ένα (51) πρώτα ιδρυτικά κράτη μέλη. Tα ιδρυτικά κράτη μέλη του O.Η.Ε στις 10/12/1948 αποδέχονται την «Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα», που απαρτίζεται από 30 άρθρα. Στην πρώτη παράγραφο του προοιμίου αναφέρεται: «Λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών η αναγνώριση της έμφυτης αξιοπρέπειας και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων όλων των μελών της ανθρώπινης οικογένειας αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της παγκόσμιας ειρήνης»…

Το 2^ο άρθρο της Διακήρυξης μας προϊδεάζει για το πώς θα αναγνωρίσουμε τα χαρακτηριστικά μίας ομάδος, που θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε «μειονότητα». Συγκεκριμένα: «Άρθρο 2: Κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και όλες τις ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη, χωρίς καμία απολύτως διάκριση, ειδικότερα ως προς τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τις θρησκείες, τις πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή την κοινωνική καταγωγή, την περιουσία, την γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση. Δεν θα μπορεί ακόμα να γίνεται καμία διάκριση εξαιτίας του πολιτικού, νομικού ή διεθνούς καθεστώτος της χώρας από την οποία προέρχεται κανείς, είτε πρόκειται για χώρα ή εδαφική περιοχή ανεξάρτητη, υπό κηδεμονία ή υπεξούσια, ή που βρίσκεται υπό οποιονδήποτε άλλον περιορισμό κυριαρχίας.».

Βάσει των προαναφερόμενων, ως «μειονότητα» ορίζεται: Μία κοινωνική ομάδα ανθρώπων που έχουν διαφορετικά φυσικά ή/και πολιτισμικά χαρακτηριστικά από την κυρίαρχη ομάδα και απαρτίζουν από κοινού την κοινωνία που ζουν.

Εφόσον η μετά Γαλλικής επανάστασης επικρατούσα μορφή κράτους είναι το εθνο-κράτος, τα μη μέλη (πολίτες) του κυρίαρχου έθνους μέσα σ’ αυτό το κράτος θα απαρτίζουν τις μειονότητες. Αν και σε μερικές περιπτώσεις, όπως στις Η.Π.Α., το κυρίαρχο έθνος πληθυσμιακά μπορεί να είναι μικρότερο από το σύνολο των μειονοτήτων, επειδή το κυρίαρχο έθνος κρατά την διοίκηση και το πολιτικό σύστημα, είθισται να αποκαλείται ως κυρίαρχο έθνος.

Εάν η μειονοτική ομάδα διαφέρει στην πλειονότητα των φυσικών ή/και των πολιτισμικών χαρακτηριστικών από το κυρίαρχο έθνος, αλλά εξαρτάται πλήρως διοικητικά και πολιτικά από το κυρίαρχο έθνος, τότε αυτή η μειονοτική ομάδα αποκαλείται εθνότητα (ethnicity ή ethnocity).

Δικαιώματα Μειονοτήτων στον Ο.Η.Ε. & επιπτώσεις

Από τον καταστατικό χάρτη του Ο.Η.Ε. συντάσσεται το Διεθνές Δίκαιο, το οποίο τέθηκε σε παγκόσμια ισχύ από τις 12/12/1951. Ο Ο.Η.Ε., έχοντας υπόψη τους αναμεταξύ τους ασυμβίβαστους εθνοκρατικούς, θρησκευτικούς, γλωσσικούς και εθνοτικούς χάρτες της υφηλίου, με την απόφαση 47/135 της Γενικής Συνέλευσης, στις 18/12/1992 ανακοινώνει την διακήρυξη «Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ατόμων που ανήκουν σε εθνική ή εθνοτική, θρησκευτική και γλωσσική μειονότητα» (βλέπε www2.ohchr.org/english/issues/minorities/). Βάσει της 47/135 απόφασης, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 21/4/2005 ιδρύει την διαρκή υποεπιτροπή, η οποία σταθερά θα ελέγχει και θα αναφέρει το παγκόσμιο γίγνεσθαι των εθνικών ή εθνοτικών, θρησκευτικών και γλωσσικών μειονοτήτων.

Η γενική αποδοχή είναι, ότι για να διατηρήσουν οι μειονοτικές ομάδες τα χαρακτηριστικά τους, πρέπει να τους προσφερθεί η «σχετική ελευθερία», η οποία ορίζεται από τους νόμους που υπάγονται (οι οποίοι νομοθετούνται από το κυρίαρχο έθνος) και από τις διεθνείς συνθήκες που δεσμεύονται (μειονότητες και το κυρίαρχο έθνος).

Διαχρονικά, η διαφορετική ή προκατειλημμένη εφαρμογή των νόμων σε βάρος μειονοτικών ομάδων, προκαλούν πάντα συσπειρώσεις μέσα στις αδικημένες ομάδες. Έτσι οι αδικημένοι εάν δεν κατορθώσουν να ιδρύσουν «ομάδες δυναμικής αντίδρασης», θα εφαρμόσουν ασύμμετρες «πρακτικές επιβίωσης» κατά της κυρίαρχης ομάδας. Ιστορικά είναι αποδεδειγμένο ότι οι δυναμικές ή ήπιες αντιδράσεις, θα επιφέρουν αντιδημοκρατικό περιβάλλον στις σχέσεις:

μεταξύ των μελών του κυρίαρχου κράτους
μεταξύ των μελών της μειονότητας
μεταξύ μελών κυρίαρχου κράτους με μέλη των μειονοτήτων.

Ας ρίξουμε μία πρόχειρη ματιά στην ιστορία:

Η αλαζονική στάση των Αγγλικών Αρχών κατά των Ιρλανδών, δημιούργησε τον Ιρλανδικό Απελευθερωτικό Στρατό (IRA). Η δράση του IRA, δημιούργησε εσωτερικές αντιπαραθέσεις στην Καθολική, και στην εκκλησία των Διαμαρτυρομένων, αλλά και στους νομικούς κύκλους του Αγγλοσαξονικού Δικαίου.
- Τα πογκρόμ των τσαρικών δυνάμεων (στα τέλη του 19^ου και αρχές 20^ου αιώνα) κατά των Ιουδαίων προώθησαν τον σιωνισμό και οι σιωνιστικές καταπιέσεις κατά των Αράβων δημιούργησαν τη Hizbullah και την Al-Qaeda στα τέλη του 20^ου αιώνα. Επί των ημερών μας σημειώνονται ταραχές μεταξύ των Ιουδαίων (όσον αφορά την εφαρμογή των σιωνιστικών αρχών) αλλά και μεταξύ των Αράβων με την αποκαλούμενη «Αραβική Άνοιξη».
- Οι καταπιέσεις των Καθολικών κατά των Διαμαρτυρόμενων (αρχής γενομένης από την κεντρική Ευρώπη του 16^ου αιώνα) δημιούργησαν την ομάδα κρούσης των Βαφτιστών, οι οποίοι με την σειρά τους δημιούργησαν τις ομάδες ΚΚΚ (Κου Κλουξ Κλαν), οι οποίες προκάλεσαν την εξέγερση των νέγρων στις ΗΠΑ.

Όπως διαπιστώνουμε από τα προαναφερόμενα ιστορικά παραδείγματα, οι αντιδημοκρατικές πρακτικές κατά κάποιας μειονοτικής ομάδας μπορεί να επιφέρουν διαχρονικές ανεξέλεγκτες αλυσιδωτές αντιδράσεις, που θα προκαλέσουν πόνο και θλίψη στο ανθρώπινο γένος.

Οι άμεσες, βίαιες επιθέσεις κατά μίας μειονοτικής ομάδας, που έχουν οργανωθεί ή/και επιτραπεί να εφαρμοστούν από κρατικές υπηρεσίες έχουν ήδη ποινικοποιηθεί σε διεθνές επίπεδο. Με το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, από την δεκαετία του 90 έχουν κωδικοποιηθεί τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τα εγκλήματα πολέμου και η γενοκτονία. Τα αδικήματα αυτά άρχισαν να ενσωματώνονται και στο Τουρκικό Δίκαιο με τους Νόμους Εξυγίανσης, που θεσπίστηκαν κατά την ενταξιακή πορεία της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το άλυτο ανθρωπιστικό πρόβλημα των ημερών μας παραμένει η πρόληψη των εν λόγω αδικημάτων και η ίδρυση μηχανισμών πρόληψης, που θα προστατεύουν το «δικαίωμα στη ζωή όλων των ανθρώπων της υφηλίου». Ένα από τα βασικά εργαλεία πρόληψης είναι η εξασφάλιση καλής λειτουργίας των δημοκρατικών αρχών. Άρα μένει να απαντηθεί το ερώτημα: Τι πρέπει να εξασφαλιστεί σε μία μειονοτική ομάδα ούτως ώστε να μην «εξαρθρωθεί η δημοκρατία»;

Μπορούμε να αναφέρουμε τα:

Κοινοτικές ή εθνοτικές ελευθερίες, όπως: τήρηση εθίμων και παράλληλη εκπαίδευση, δημιουργία και συντήρηση των χώρων λατρείας και θεσμών στήριξης (όπως τα Βακούφια, Αστικό Δίκαιο, θεσμοί λατρείας κ.ά.).
Ατομικές ελευθερίες, όπως ελευθερία εργασίας και οικονομικής δραστηριότητας, δικαίωμα απόκτησης και διατήρησης πλούτου με ίσα δικαιώματα που θα ισχύουν σ’ όλη την επικράτεια όπου συμβιώνει η μειονοτική ομάδα με το κυρίαρχο έθνος.

Ο περιορισμός των προαναφερόμενων είναι οι έμμεσες επιθέσεις, που θεωρούνται ενδείξεις αρχής εφαρμογής εθνοκάθαρσης ως προς τα πρότυπα του ΟΗΕ. Η εφαρμογή αυτών προκαλεί ναι μεν εμφανή ρήξη των καλών σχέσεων μεταξύ κυρίαρχης ομάδας και μειονοτικών ομάδων αλλά δημιουργεί ρήξεις και στο εσωτερικό των εν λόγω ομάδων. Όπως:

Η αντίδραση δημοκρατών πολιτών στους κόλπους της κυρίαρχης ομάδας κατά των εφαρμοστών μίας «μειοδοτικής δημοκρατίας».
Η σύγχυση μεταξύ των μελών της μειονοτικής ομάδας, από τον διαφορετικό βαθμό αποδοχής και έντασης των αντιδημοκρατικών μέτρων της κυρίαρχης ομάδας (σ’ ότι αφορά την Ελληνική Εθνότητα της Κωνσταντινούπολης κοίτα πίνακα 1).

Γενοκτόνος Πράξη	Διαμορφωμένη Ομάδα
11/11/1942 Ν.4305 «Ληστρικός Φόρος»	1)Πλήρωσε. 2)Πλήρωσε και έμεινε χωρίς εργασία. 3)Πλήρωσε έμεινε χωρίς εργασία και τόπο διαμονής. 4)Πήγε εξορία.
6-7/9/1955 γενοκτόνος πράξη Σεπτεμβριανών	1)Δεν είχε καμία ζημία. 2)Είχε υλικές ζημιές και αποκαταστάθηκε. 3)Έμεινε χωρίς εργασία. 4)Έμεινε χωρίς εργασία και τόπο διαμονής. 5)Είχε θύματα στην οικογένειά του (Βιασμός, θάνατος)
16/3/1964 Μονομερής κατάργηση της συνθήκης Άγκυρας (10/1930), απελάσεις Ελλήνων υπηκόων	1)Έμεινε αλώβητος 2)Εγκατέλειψαν την χώρα κάποιοι συγγενείς του και ανάλαβε την περιουσία τους. 3)Εγκατάλειψε την χώρα με συγκεκριμένο προορισμό. 4)Εγκατάλειψε την χώρα, χωρίς να διαθέτει χώρο αποκατάστασης χωρίς να ρευστοποιήσει τα υπάρχοντα του. 5)Είχε θύματα λόγω γεγονότων (καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικά)

Πίνακας Ι

Άρα κρίνεται απαραίτητη κάποια θεσμική λειτουργία, που θα ρυθμίζει τις ιδιαίτερες σχέσεις μεταξύ των μελών μίας μειονοτικής ομάδας και θεσμικό πλαίσιο που θα έπεται του Δικαίου της κυρίαρχης ομάδας που θα ρυθμίζει τις σχέσεις αυτές.

Δημοκρατία και δημοκρατική δομή

Σε μία πολυπληθή και μεγάλη σ’ έκταση χώρα είναι γεγονός ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί το σύστημα άμεσης δημοκρατίας. Άρα η θεμιτή μορφή που εφαρμόζεται είναι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Στην εφαρμογή της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, οι πολίτες εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους. Οι αντιπρόσωποι ή ως ανεξάρτητοι ή ως μέλη κάποιου κόμματος παρουσιάζουν το διακυβερνητικό τους πρόγραμμα, που πηγάζει από κάποια κοσμοθεωρία και ψηφίζεται από ομοϊδεάτες (και μη) πολίτες που πιστεύουν ότι το εν λόγω πρόγραμμα είναι εφαρμοστέο και υπέρ των συμφερόντων του κράτους. Όμως η έννοια Δημοκρατία δεν περιορίζεται μόνο στις εκλογές και στην επιλογή πολιτικού προγράμματος αλλά εξετάζεται από:

Τον σεβασμό της ισότητας ανάμεσα στους πολίτες
Την αποχή της εξουσίας (που εκφράζεται από την κυρίαρχη ομάδα) από παρεμβάσεις στα θεσπισμένα ατομικά δικαιώματα.

Σήμερα, στην Τουρκική Δημοκρατία, εκτός του περιορισμού του κατώτερου ποσοστού ψήφων προς αντιπροσώπευση στην Βουλή (που είναι 10%), έχει θεσπιστεί ένα πραγματικό αντιπροσωπευτικό σύστημα Δημοκρατίας. Όμως μένει μετεξεταστέα σ’ ότι αφορά την εφαρμογή ίσης απονομής δικαίου και τις παρεμβάσεις στα ατομικά δικαιώματα των πολιτών της.

Η σημερινή σκληρή πραγματικότητα σ’ ότι αφορά την Τουρκία είναι ότι εκτός των Κούρδων, ο αριθμός και η κατανομή σε εκλογικές περιφέρειες των άλλων εθνοτήτων δεν επαρκούν να εκλέξουν ούτε ένα βουλευτή. Σε μερικές περιπτώσεις (όπως σε Αρμένιους και Εβραίους) εάν συσπειρωθούν όλοι σ’ ένα ανεξάρτητο όνομα ή σε μία εκλογική περιφέρεια δίδεται η δυνατότητα εκλογής ενός αντιπροσώπου. Όμως η πράξη αυτή θα δημιουργήσει ή γκέτο διαμονής ή πολιτικό γκέτο, που και τα δύο δεν συμβαδίζουν ούτε με την ελεύθερη έκφραση της δημοκρατίας αλλά ούτε και με τις αρχές ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

Παραμένει ανοικτό να διαλευκανθεί ο τρόπος αντιπροσώπευσης στη διοίκηση και η φύλαξη των ιδιαιτεροτήτων των ιστορικών εθνοτήτων, που ζουν στην επικράτεια της Τουρκικής Δημοκρατίας!

Η Ελληνική Εθνότητα, μια σύντομη ιστορική αναδρομή

O Μ. Κωνσταντίνος, για στρατηγικούς λόγους αποφασίζει στον 4^ο αιώνα να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη (σύμφωνα με το Ρωμαϊκό Δίκαιο, όπου βρισκόταν ο αυτοκράτορας εκεί ήταν και η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας). Η νέα πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας είναι πλησιέστερη στις περιοχές, όπου οι χριστιανοί υπερβαίνουν αριθμητικά τους εθνικούς. Έτσι, θεμελιώνεται το ανεξίθρησκο, πολυπολιτισμικό κράτος της Ανατολικής Ρώμης (το Βυζάντιο). Με τις συνεχείς νομικές διευκρινίσεις, η Βυζαντινή Διοίκηση εκτός του ότι έθεσε τη βάση της παγκόσμιας νομολογίας, θέσπισε και την ειρηνική συνύπαρξη διαφορετικών εθνοτήτων. Κάθε «Βυζαντινός Λαός» ήλπιζε και αρκετοί κατόρθωσαν να αναδείξουν αυτοκράτορα από τους κόλπους τους (όπως Ιλλυριοί, Αρμένιοι, Χαζάροι, Μακεδόνες, Ρωμαίοι και Έλληνες). Οι Αυτοκρατορικοί Κώδικες άρχισαν να εκτυπώνονται σε διαφορετικές γλώσσες (όπως, Ελληνικά, Αραμαϊκά, Αρμένικα και μεταγενέστερα Κυριλλικά).

Η διοικητική ζωή του Βυζαντίου μέχρι και τα τέλη του 12^ου αιώνα χαρακτηρίζονταν από το σύστημα των Θεμάτων (τον 11^ο αιώνα υπάρχουν 25 Θέματα), στα οποία η πολιτική διοίκηση τελούσε υπό την εξουσία του στρατηγού του Θέματος. Εκτός Θεμάτων σημειώνονται δουκάτα και κατεπανίκια, που έχουν σχετική αυτόνομη διοίκηση ως προς την κεντρική εξουσία της Κωνσταντινούπολης, όμως επίσης διοικούνται από στρατιωτικούς. Ο διοικητικός μηχανισμός (γραφειοκρατία) εντός των Θεμάτων στήριζε τους μικρογαιοκτήμονες, που ήταν και η καρδιά του Βυζαντίου.

Παράλληλα με το στρατοκρατούμενο διοικητικό σύστημα εξελίσσεται και η Εκκλησιαστική Διοίκηση, που απαρτίζεται από τις Πατριαρχικές Μητροπόλεις και τις ενορίες αυτών. Λόγω συνεχόμενων πολεμικών συρράξεων με Σασσανίδες και Άραβες ενώ εναλλάσσονταν η πολιτική δομή των Θεμάτων, η Πατριαρχική Δομή παρέμενε περίπου ίδια.

Η συνύπαρξη των Μεμλούκων και Σελτζούκων με την Βυζαντινή Διοίκηση έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό και την διοικητική μορφή των Οθωμανών, που θα επικρατήσουν μετά τον 15^ο αιώνα στην Ανατολία και μετά τον 16^ο αιώνα στα Βαλκάνια.

Μετά τον 7^ο αιώνα, η επικράτηση και η εξάπλωση του Ισλάμ δημιουργεί νέα νομικά και θεσμικά δεδομένα στους μη Μουσουλμανικούς λαούς, που παραμένουν στις κατακτημένες περιοχές. Οι επιλογές ήταν δύο:

Να αποδεχτούν το Ισλάμ ως θρησκεία και να ενταχθούν στη Σαριά (Şeriyat).
Να παραμείνουν ως zimmi. (zimmi = συμβεβλημένος με όρκο, φημολογείται ότι βασίζεται στους νόμους της Μεδίνης). Δηλαδή, με σχετική σύμβαση όρκου, με τον οποίο ο αλλόθρησκος δεσμευόταν τον πλήρη σεβασμό στο Ισλάμ και την τήρηση οικονομικών υποχρεώσεων που εκρέουν από το Κοράνι. Έτσι μπορούσε να κατοικήσει σε μουσουλμανικά εδάφη.

Το 1517 η «αντιπροσωπεία του Μωάμεθ» εν γένει η Ισλαμική ηγεσία εισέρχεται στο Οθωμανικό βασίλειο. Έτσι, ο Σουλτάνος του Οθωμανικού κράτους είναι επίσης και ο επικεφαλής όλων των Μουσουλμάνων.

Με την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, τα δικαιώματα που δίνονται από τον Μεχμέτ Β΄ τον Κατακτητή σε Ελληνορθόδοξους, Ιουδαίους και σε Αρμένιους, διευρύνονται το 1463 σε Καθολικούς Χριστιανούς, που κατοικούν στο Γαλατά. Έτσι, αρχίζει το σύστημα zimmi που ίσχυε σε οικογένειες ή φυλές να αφορά ανόμοιους γιγάντιους θρησκευτικούς πληθυσμούς. Με την άλωση των Ιεροσολύμων το 1514, διαφάνηκε η αναγκαιότητα συμβίωσης μεγάλων αλλόθρησκων πληθυσμών μέσα στην Οθωμανική επικράτεια. Η μετατροπή αυτή και το νέο νομικό σύστημα ονομάζεται σύστημα millet (=έθνος).

Στο σύστημα millet κάθε θρησκευτική ομάδα είναι υπόλογη στη διοίκηση δια μέσου του θρησκευτικού της ηγέτη [millet başı (μιλλέτ μπασί), π.χ. ο Πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως, για τους Ελληνορθόδοξους (Ρωμιούς) κ.ο.κ]). Οι θρησκευτικές ομάδες επιλύουν κάθε αστικής φύσης πρόβλημα, που αφορά την ίδια ομάδα, με τους δικούς τους θεσμούς. Δεν υπηρετούν στον οθωμανικό στρατό, δεν έχουν δικαίωμα να υπηρετήσουν στους κρατικούς θεσμούς (εκτός της θέσης του μεταφραστή, που ήταν ο μοναδικός θεσμός που υπηρετούσαν οι μη Μουσουλμάνοι). Έναντι αυτού πληρώνουν ανάλογες εισφορές στο Οθωμανικό κράτος. Στις περιπτώσεις που χρειάζονταν να εκδικαστούν σοβαρότερα αδικήματα ή εάν υπήρχε διένεξη Μουσουλμάνου με μη Μουσουλμάνο, στα Ισλαμικά δικαστήρια τον μη Μουσουλμάνο θα έπρεπε να αντιπροσωπεύσει κάποιος Μουσουλμάνος. Με αυτές τις καινοτομίες οι μη Μουσουλμανικές ομάδες ήταν ναι μεν αυτόνομες, αλλά στην Οθωμανική επικράτεια τα μέλη αυτών είχαν την ιδιότητα «πολίτη δεύτερης κατηγορίας».

Οι άπιστοι (gavur ή kafir, δηλαδή, αυτοί που δεν πιστεύουν σ’ ένα Θεό), όπως επιτάσσει το Κοράνι, δεν είχαν δικαίωμα στη ζωή [ίσως αυτός είναι και ο λόγος, που οι Ρωμιοί αν και ήταν βαθιά θρησκευόμενος λαός, αποκαλούνταν από τον Μουσουλμάνο απλό πολίτη ως «gavur»]. Τα σχετικά δικαιώματα στους «άπιστους» δόθηκαν στα μέσα του 19^ου αιώνα.

Στις 6 Ιουλίου του 1827 η Υψηλή Πύλη, στα πλαίσια των συζητήσεων αποδοχής πρωτοκόλλων απελευθέρωσης της Ελλάδας, προβάλλει στη Δύση το ζήτημα «διαχωρισμού των εθνών», γεγονός που δημιουργεί σοβαρότατα προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ Ρωμιών και Οθωμανικής Διοίκησης, αλλά και μεταξύ των ιδίων των Ρωμιών με την αναγκαία ανεξαρτητοποίηση Σερβικής και Ελλαδικής Ορθόδοξης Εκκλησίας πρώτα και Βουλγάρικης έπειτα. Το σύστημα millet εμφανίζει ρωγμές.

Το πολιτικό γίγνεσθαι στην περιοχή που ζουν οι Βυζαντινοί Λαοί, άρχισε να διαμορφώνεται με την διακήρυξη του Gülhane (Γκιουλχανέ) το 1839 και με το επιπλέον φερμάνι της μεταρρύθμισης, που ανακοινώθηκε στις 28/2/1856. Το φερμάνι της Μεταρρύθμισης (Islahat Fermanı), είναι το «συμπληρωματικό» νομοθέτημα της διακήρυξης του Gülhane, με το οποίο συνεχίζονται οι σχετικές μεταρρυθμίσεις. Διακηρύσσεται μία εβδομάδα πριν τη συνδιάσκεψη του Παρισιού στην Υψηλή Πύλη ενώπιον όλων των θρησκευτικών ηγετών και των ξένων πρέσβεων. Με το νέο φερμάνι εδραιώνεται το σύστημα τοπικών αυτοδιοικήσεων. Το κράτος αποδέχεται ένα ενιαίο Ποινικό και Αστικό Δίκαιο και τους κανονισμούς εσωτερικής λειτουργίας των εθνοτήτων που απαρτίζουν την Αυτοκρατορία. Γίνεται επίσης αποδεκτή η λειτουργία σχολικών συγκροτημάτων που θα είναι ανεξάρτητα από το θρησκευτικό κατεστημένο κ.ά.

Ο νέος πολιτικός χάρτης που χαράζεται, γίνεται διεθνώς αποδεκτός με την Συνθήκη Ειρήνης του Βερολίνου (Ιούλιος 1878). Την περίοδο (1894-1895) σ’ όλη την Οθωμανική επικράτεια λειτουργούν 6.437 μειονοτικά σχολεία και εμφανίζεται η τάση απαίτησης άμεσης αντιπροσώπευσης μειονοτικών ομάδων στην Οθωμανική Βουλή.

Το Οθωμανικό Σύνταγμα του 1876, αλλάζοντας το επί μέρους αντιπροσωπευτικό σύστημα, θεσπίζει το πληθυσμιακό αντιπροσωπευτικό σύστημα στην Οθωμανική Βουλή. Βάσει του νέου θεσμού, για κάθε 50.000 κατοίκους θα εισερχόταν στην Βουλή ένας αντιπρόσωπος. Με την πολιτική «ισότιμη αντιμετώπιση των μη Μουσουλμάνων», στις πρώτες εκλογές του 1876 εισέρχονται στη Βουλή 46 μη Μουσουλμάνοι έναντι 67 Μουσουλμάνων Βουλευτών, δηλαδή το 42% των αντιπροσώπων ήταν μη Μουσουλμάνοι.

Οι Έλληνες που παραμένουν στην επικράτεια του θεοκρατικού Οθωμανικού κράτους, αρχές του 19^ου αιώνα υπάγονται σε τέσσερις Πατριαρχικές Μητροπολιτικές αρχές:

Του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως
Του Πατριαρχείου της Αντιόχειας
Του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων
Του Πατριαρχείου της Αλεξάνδρειας.

Σ’ ότι αφορά το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, μετά την διακήρυξη του Gülhane, διαμορφώνονται διοικητικά λαϊκά κέντρα (οι κοινότητες), οι οποίες έχουν έμμεση σχέση με την εκκλησιαστική δομή. Το Πατριαρχείο εκτός του ότι εποπτεύει την εφαρμογή των Ιερών Κανόνων που έχουν διαμορφωθεί από τις Ιερές Συνόδους, διαθέτει και Γενικό Κανονισμό Λειτουργίας του. Παράλληλα σημειώνουμε την ύπαρξη του Διαρκούς Εθνικού Μικτού Συμβουλίου που απαρτίζεται από τέσσερις Αρχιερείς και οκτώ λαϊκούς. Τα λαϊκά μέλη του Συμβουλίου εκλέγονται από εκλέκτορες που προέρχονται από τις ενορίες, όπως ορίζονταν από το κεφάλαιο Β’ και άρθρο Δ’ του Κανονισμού.

Εκτός της Μικτής Επιτροπής, ως ακμή των ενοριών και ανώτατο διοικητικό όργανο της Ελληνικής Εθνότητας (ως υπό ομάδα των Ρωμιών) που υπάγονταν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως, σημειώνονται οι διοικήσεις των Βακουφιών, που καθ’ ένα χωριστά στηρίζει κάποιο σχολείο ή κάποιο ευαγές ίδρυμα, όπως οι Οθωμανικοί νόμοι όριζαν. Παράλληλα λειτουργούσαν σύλλογοι και σωματεία (αθλητικά, πολιτισμικά κ.ά.) με διεθνές κύρος και βλέψεις. Όπως:

Ο Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος, που απαρτίζεται από δημοτικιστές και δέχονταν μέλη μη Ρωμιούς. Από την δεκαετία του 1880 ασχολείται με το Διεθνές Δίκαιο και με το γλωσσικό πρόβλημα, όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και πολλών άλλων Βυζαντινών Λαών. Την περίοδο λειτουργίας του διεκδικεί και τον τίτλο του Υπουργείου Παιδείας του απανταχού Ελληνισμού.
Μυστική «Οργάνωσις Κωνσταντινουπόλεως», όπου συμμετείχαν όχι μόνο Έλληνες της Κωνσταντινούπολης αλλά και από Ελλάδα, Βαλκάνια και Αίγυπτο. Με την πολιτική δραστηριότητα της αντιπολιτευόταν τόσο το Ελληνικό όσο και το Οθωμανικό βασίλειο.

Η αρμονική συμβίωση όλων των πλευρών διαταράσσεται με την άνοδο του İttihat Teraki στην εξουσία. Αν και είχε στηριχθεί απ’ όλες τις μη Μουσουλμανικές κοινότητες, το κίνημα των Νεότουρκων εφαρμόζει ένα ολοκληρωτικό εθνικιστικό σύστημα διακυβέρνησης. Με την εφαρμογή των βίαιων και ήπιων πιέσεων σπάνε οι δημοκρατικοί θεσμοί που προϋπήρχαν για αιώνες.

Στην Συνθήκη της Λοζάννης με το άρθρο 42 έγινε αποδεκτό το αυτοδιοίκητο των μη Μουσουλμανικών κοινοτήτων. Όμως δυστυχώς το καθεστώς τρομοκρατίας συνεχίστηκε και στο νέο κράτος. Αν και μέχρι αρχές του 21^ου αιώνα έλειπαν παντελώς από την βιβλιογραφία αναφορές στις συστηματικές εφαρμογές απάνθρωπων μέτρων κατά της Ελληνικής Εθνότητας, μετά το 2005 αρκετοί επιστήμονες άρχισαν να ασχολούνται με το αντικείμενο.

Στα πλαίσια των πιέσεων, η κοινότητα δέχτηκε τρία βασικά πλήγματα στην δεκαετία του 1920 σ’ ότι αφορά το αυτοδιοίκητο αλλά και την νομική της προστασία:

Αρκετοί Έλληνες των οποίων καταπατήθηκαν τα δικαιώματα στα πρώτα χρόνια της Τουρκικής Δημοκρατίας, με ένδικα μέσα αναζήτησαν το «δίκαιό» τους. Όμως στις 3/4/1924 με τον Ν.460 («Mahamat kanunu», μαχαμάτ κανουνού) από τους 162 δικηγόρους ελληνικής ιθαγένειας, οι 120 εκπίπτονται από τα αρχεία του Δικηγορικού Συλλόγου της Κωνσταντινούπολης και τους αφαιρείται η δικηγορική τους ιδιότητα. Το γεγονός παρουσιάζεται στην κοινή γνώμη ως πράξη κάθαρσης του νομικού κατεστημένου της χώρας από τους εχθρούς του Κεμαλισμού. Αν και εκδιώχθηκαν πάρα πολλοί δικηγόροι όλων των εθνοτήτων, «τυχαία» η μεγαλύτερη ποσόστωση είναι ελληνικής ιθαγένειας νομικοί. Μ’ αυτόν τον τρόπο μειώνεται η αμυντική ικανότητα της ελληνικής εθνότητας κατά (75% ).
Οι μειονότητες βάσει του άρθ.42 της Συνθήκης Λοζάννης είχαν το δικαίωμα να επιλύουν τις μεταξύ τους αστικής φύσης διενέξεις με δικό τους Κοινοτικό Δίκαιο (το οποίο δικαίωμα ισχύει ακόμα και σήμερα στην Μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης). Η Τουρκική Δημοκρατία αποφασίζει να υιοθετήσει το Ελβετικό Αστικό Δίκαιο και ζητά από τις μειονότητες να αποποιηθούν το δικαίωμα που τους είχε παραχωρηθεί με το άρθ.42. Οι Εβραίοι άμεσα αποποιούνται το δικαίωμά τους. Αρμένιοι και Έλληνες αποφασίζουν την ίδρυση υποεπιτροπών ανά κοινότητα για να ψηφίσουν. Οι τουρκικές αρχές δεν περιορίζονται στις άμεσες καταπιέσεις προς τους επιτρόπους, αλλά τρεις εξ’ αυτών συλλαμβάνονται ανήμερα της ψηφοφορίας. Έτσι η αποποίηση στις 27/11/1925 ψηφίζεται με 72 / 55 ψήφους υπέρ.
Καταργείται η νομική υπόσταση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όπου δεν χάνεται μόνο ο νομικός έλεγχος της Μητροπολιτικής δομής της κοινότητας, αλλά καθίσταται δύσκολη η εφαρμογή των Εκκλησιαστικών Κανόνων που αφορούν όλη την Ορθοδοξία και είχαν θεσπιστεί μέσω Οικουμενικών Ιερών Συνόδων από το 300 μ.Χ.

Η κατάρρευση κάθε εσωτερικού νομικού καθεστώτος σε συνδυασμό με τις κρατικές καταπιέσεις, από την μία μειώνει την «δημοκρατική αντίληψη» των μελών της κοινότητάς μας, από την άλλη δίνει περιθώρια στα κακοποιά στοιχεία να λυμαίνονται τις κοινοτικές περιουσίες. Δυστυχώς και στο όνομα της διατήρησης της συνοχής μίας καταπιεσμένης μειονοτικής ομάδας, οι κακοποιοί δεν καταδίδονται στις αρχές. Στους παθόντες επικρατεί μια παράλογη «αποσιώπηση γεγονότων» όχι μόνο προς τις αρχές αλλά και προς τις επόμενες γενιές.

Αν στην συμβίωση στους ίδιους χώρους των διαφορετικών υποομάδων της κοινότητάς μας, προστεθούν και οι διαχρονικές διαφορές του παρελθόντος (Πατριαρχικοί – Λαϊκοί, Δημοτικιστές – οπαδοί αρχαΐζουσας, ομάδες που δέχονται εσωτερικές επιρροές, ομάδες που δέχονται εξωτερικές επιρροές, κ.ά.), δικαιολογείται το γεγονός, ότι στον 20ο αιώνα οι Κωνσταντινουπολίτες δεν μπόρεσαν να αναπτύξουν πολιτικά ένστικτα και υστερούν στις δημοκρατικές αντιλήψεις. Οι αναμεταξύ τους ομαλές σχέσεις έχουν σημείο αναφοράς περισσότερο την ατομική πίστη που διαθέτει ο καθένας με την οποία έχει διαμορφωθεί η συνείδησή του, παρά κάποιο νομικό πλαίσιο στο οποίο θα υπάρχει μία γενική αναφορά.

Πρόταση επανόρθωσης

Όπως προαναφέρθηκε, κάθε μειονοτική ομάδα για να διατηρήσει τις ιδιαιτερότητές της αλλά και για να ζει σε δημοκρατικό περιβάλλον έχοντας εξασφαλισμένα τα ανθρώπινα δικαιώματά της, χρειάζονται δύο προϋποθέσεις:

Οι νόμοι της κυρίαρχης ομάδας να είναι δίκαιοι και να εφαρμόζονται εξίσου σ’ όλους τους πολίτες που ζουν στην επικράτεια.
Να υπάρχει κάποιο θεσμικό πλαίσιο με το οποίο να εξασφαλίζεται η τήρηση των ιδιαιτεροτήτων των μειονοτικών ομάδων.

Βάσει των προαναφερόμενων προϋποθέσεων και έχοντας υπ’ όψη ότι:

Οι πιστοί της Ορθόδοξης Κοινωνίας πάντα λειτούργησαν δημοκρατικά μέσα στις ενορίες τους προστατεύοντας την εκκλησία, το σχολείο και τα ιδρύματα τους.
Το καταπιεστικό κατεστημένο που έζησε η Κωνσταντινουπολίτικη Ελληνική Εθνότητα για ενενήντα χρόνια έχει εξαφανιστεί ανεπιστρεπτί.

Επί των ημερών μας, διαπιστώνεται πρωτίστως ότι λείπει κάποιος Κανονισμός Λειτουργίας εκτός των αρχών που εκρέουν από την πίστη. Ο Κανονισμός Λειτουργίας εκτός του ότι θα είναι σημείο αναφοράς στο να κρίνονται οι πράξεις των μελών της Ελληνικής Εθνότητας, απαιτείται να συμβαδίζει με πρότυπα σύγχρονης Δυτικής Κοινωνίας και η λειτουργία του θα πρέπει να εξασφαλίζεται και από το Σύνταγμα της Τουρκικής Δημοκρατίας.

Άρα κάτω από το Αστικό και Ποινικό Δίκαιο της Τουρκικής Δημοκρατίας, που υπάγεται η εθνότητα, πρέπει να προστεθούν ειδικά άρθρα, που αφορούν μόνο τις μειονοτικές ομάδες. Τα ειδικά άρθρα θα προτείνονται στην Μεγάλη Τουρκική Βουλή από τις Γενικές Συνελεύσεις των μειονοτικών κοινοτήτων (που θα συναθροίζονται κάθε 2 χρόνια) και μετά την ψήφισή τους από την Βουλή θα είναι απαραβίαστο τμήμα του Δικαίου της χώρας και θα υπάγονται στο Συνταγματικό Δικαστήριο.

Οι αντιπρόσωποι των κοινοτήτων θα έρχονται στην Γενική Συνέλευση με τις προτάσεις των μελών τους και έχοντας υπ’ όψη ότι οι προτάσεις αυτές θα ψηφιστούν και από την Μεγάλη Τουρκική Βουλή. Το σημείο αναφοράς «κανονισμός λειτουργίας μειονοτικής ομάδας» με την πάροδο του χρόνου θα ωθήσει τις κοινότητες αλλά και τα μέλη τους να λειτουργούν με δημοκρατικές αρχές. Από την άλλη η θέση και ο τρόπος συζήτησης στην Βουλή θα είναι και ο καθρέφτης της «ειλικρινούς καλής θέλησης» του ανώτατου οργάνου της κυρίαρχης ομάδας.

Δίδεται ένα προτεινόμενο οργανόγραμμα σ’ ότι αφορά την Ελληνική Εθνότητα. Έχοντας υπ’ όψιν την σημερινή διασπορά των κοινοτήτων προτείνονται (χωρίς να είναι δεσμευτικό και ανοιχτό προς συζήτηση): Παλαιά Πόλη, Χαλκηδόνα, Μέγα Ρεύμα, Σταυροδρόμι, Πριγκιποννήσια, Samandağ (από Αντιόχεια), Altınözü (από Αντιόχεια).

Στην Γενική Συνέλευση κάθε αντιπροσωπία κοινότητας θα συμμετέχει με έναν έως τρεις αντιπροσώπους (βάσει πληθυσμού ή πλήθους βακουφιών ή με μεικτό σύστημα), όπως και η Ιερά Σύνοδος θα αντιπροσωπεύεται με τρία μέλη που θα έχουν προταθεί απ’ αυτήν.

Λειτουργία Σωματείων & Βακούφικων διοικήσεων

Το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και η λειτουργία του κράτους στην Τουρκική Δημοκρατία, έχει διαμορφώσει τον μέσο πολίτη να ταυτίζεται με το κράτος. Ως αποτέλεσμα αυτού του πολιτισμού από τη μία εμποδίζεται η πραγματική λειτουργία των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, από την άλλη ο αυταρχικός τρόπος της κρατικής λειτουργίας (μέχρι 1948 μονοκομματική εξουσία και από 1960 μέχρι 1990 τριών κινημάτων, που προέρχονταν από τις ένοπλες δυνάμεις) μεταλαμπαδεύτηκε στην διοίκηση ιδρυμάτων και σωματείων. Η νεοδιαμορφωθείσα νοοτροπία επιφέρει αδράνεια στην μαζική συμμετοχή του λαού «στα κοινά» μέσω συλλόγων και ιδρυμάτων. Στην εν λόγω κατάσταση εάν προστεθεί και η φεουδαρχική νοοτροπία της Ανατολίας, διαπιστώνουμε ότι στην Τουρκία ελάχιστα σωματεία στην λειτουργία τους κατόρθωσαν να διατηρήσουν μακροπρόθεσμα την δημοκρατική δομή τους.

Όπως αναφέρθηκε, η διάλυση της κεντρικής διοίκησης, του νομικού και του ελεγκτικού μηχανισμού της Ελληνικής Εθνότητας στην Κωνσταντινούπολη, υποβάθμισε την λειτουργία της εν λόγω μειονοτικής ομάδας στα Βακουφικά ιδρύματα και σ’ ελάχιστα εναπομείναντα σωματεία (αθλητικά και σχολικά). Δηλαδή το μέτρο λειτουργίας της μειονοτικής ομάδας ήταν ο τρόπος λειτουργίας των Βακουφικών Διοικήσεων.

Στις κατά περιόδους απαγορευμένες σε ιδρύματα και σωματεία εκλογές, οπόταν εκτελούνταν δεν υπήρχε ούτε μαζική συμμετοχή αλλά και οι Γενικές Συνελεύσεις (όπως αναφέρθηκε λόγω νεοδιαμορφωθείσας νοοτροπίας) θεωρούνταν ως «τυπική διαδικασία» τήρησης του νόμου. Έτσι η αυταρχική διοίκηση σε ιδρύματα και σωματεία θεωρήθηκε δεδομένη (δυστυχώς η εν λόγω νοοτροπία έχει μεταφερθεί και σε εν Ελλάδι σωματεία μας). Οι μετά το 1955 γεννηθέντες Κωνσταντινουπολίτες σε καμία περίοδο της ζωής τους δεν γνώρισαν αρχές δημοκρατικής διοίκησης (εκτός και αν σπούδασαν το εν λόγω αντικείμενο).

Αλλά εκτός από τον διαφυλαγμένο από το Σύνταγμα Κανονισμό Λειτουργίας της κοινότητας, πρέπει να ενδυναμωθεί η νοοτροπία μαζικής συμμετοχής σε κοινωνικούς φορείς με ουσιαστικές δομές και εσωτερικούς ελεγχτικούς μηχανισμούς.

Κλείνοντας

Αυτό που πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα είναι ότι, οι μειονοτικές ομάδες με κανένα τρόπο δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται από το κυρίαρχο κράτος ως μία οντότητα. Δηλαδή πρέπει να υπάρχουν κανονισμοί για Αρμένιους, Εβραίους, Ασσύριους, Σύριους, Ρωμιούς κ.ο.κ. Η γενική αντιμετώπιση (globalization) ομάδων πάντα έχει καταλήξει στην πανωλεθρία των ανθρωπιστικών αρχών.

Τέλος πρέπει να τονιστεί ότι, όλοι έχουμε δικαίωμα στη ζωή και όλοι μας πρέπει να προστατέψουμε τις δικλίδες που διασφαλίζουν αυτό το δικαίωμα.

Σελίδες