Ειδα στις φωτογραφιες που μου εστειλαν διαφοροι φιλοι -μια χούφτα φρουρούς της μνήμης, να επι-δίδουν στέφανον, σέβας και τιμή στους νεκρούς των εθνικών δυνάμεων, στα βουνά των μεγάλων μαχών του συμμοριτοπολέμου και με πιάνει μια καράθλιψη.
Με επιασε μια ψυχική κόπωση. Ένα παράπονο, για όλη την ηγεσία του Ρωμέικου - που ηταν απούσα!
Για ιδες, λέγω - τι σκληρή και τι σαρκαστική, αυτή η Ιστορία...
Ξέρετε αδέρφια μου, πρώτη-πρώτη σ' αυτο το μνημείο , θα έπρεπε να είναι η σημερνή Κυρία Πρόεδρος της Δημοκρατίας! Ο Χαρακοπουλος ο ΚελΛας η Βλαχα του τυροκομειου των περιβαλλοντικων παραβασεων Μπιζιου το λαμογιο ο Αγοραστος κ α
Μαλιστα κυρια μου - η κυρά Προεδεύτρια, σύμφωνα με τα ελληνικά της παράταξης της...Ναι ρε γαλαζιοι ψευτο πατριωτες της Λαρισας
Διότι αν δεν είχαν χύσει τοτε το αίμα τους εκείνοι οι άνθρωποι [άνδρες και γυναίκες, που αντιστάθηκαν έως θανατου στις κομμουνιστικές συμμορίες] τώρα δεν θα υπηρχε ούτε Δημοκρατία, ούτε καρέκλα, για να θρονιαστεί η πάσα μία Κυρία Πρόεδρος!Ουτε βουλευτιλίκι για να κονοματε το 10χιλιαρο το μηνα ουτε Περιφερεια Θεσσαλιας για να την κανει καμαριλα διαφθορας ο Αγοαρστος και να μοιραζει στους κολητους το χρημα των ΕΣΠΑ
Κι αυτή, αλλά και παντες οι καθεστωτικοί εργολάβοι της Πλανητικής Παν-εξουσίας, απουσιαζαν επιδεικτικά από μια τελετή μνήμης, για τους ανθρωπους στους οποιους ωστοσο, χρωστανε τα οφιτσια τους!
Τραγικό και θλιβερό συνάμα...
Α, και κατι αλλο...
Αυτους που συμμετειχουν και κρατάνε ζωντανη τη μνημη του εθνους μας, τους αποκαλουν φασιστες τα τσουτσεκια της διαφθρας !
Ποιοι;
Αυτοι που αν ειχαν νικησει σε κεινες τις μαχες, σημερα δεν θα υπηρχαν παρά μονον κόκκινοι φασίστες..
Ερχομαι τώρα εγώ και συλλογιέμαι με το μικρο μου το μυαλό...εδω στα ξενα
Για στάσου, ρε...
Ποιοι νίκησαν τελικά, τότε;
Στον Γράμμο, στα βουνα της Πελοποννησου, στα Αγραφα, στις γειτονιες της Αθηνας, στα χωριά της Ελλαδος;
Γιατί, αν ειχαν νικήσει οι εθνικες δυνάμεις, δεν θα έπρεπε σήμερα να είναι όλες παρούσες, ως κομματικοί οργανισμοί;
Για να τιμησουν την επετειο της νικης τους, οπως καμουν ολες οι συλλογικες οργανωσεις, για να διατηρησουν ζωντανη τη συλλογικη τους μνημη;
Η Δεξιά, οι Κεντρωοι, οι Φιλελευθεροι;
Αυτωνων, οι πατεραδες και οι αδερφες και οι μαναδες, δεν ειχαν πολεμησει τοτε, για να μην καταντησει η χωρα μας Αλβανία;
Λοιπον;
Που ήσαν τις προάλλες όλοι ετούτοι εκεί όπου, ελάχιστοι εθναμύντορες έδιδαν τιμή στους ωραιους νεκρους;
Μηπως αδερφε μου Ελληνόπουλε δεν εγιναν ετσι τα πραγματα;
Μηπως τελικα δεν νικησαν εκεινοι που νομιζουμε οτι νικησαν;
Όσο κι αν η αληθεια ειναι σκληρή οφείλουμε να την κοιτάξουμε κατάματα.
Και δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι, στη μεταπολεμική ενδοελληνική σύγκρουση, δεν νικησαν οι εθνικες δυναμεις!
Οι εθνικες δυναμεις κατορθωσαν να κερδισουν τις καιριες μαχες, στη πρωτη φαση αυτου του αμειλικτου πολεμου, στη φαση δηλαδη του ένοπλου αγωνα κατα των κομμουνιστων
Εκει πραγματι, ησαν οι νικητες.
Το προβλημα ειναι οτι ο πολεμος συνεχιστηκε! Η ενοπλη φαση, που τέλειωσε στο έμπα της δεκαετιας του 1950, συνεχιστηκε με αλλα μεσα και με διαφορετικη μορφη.
Κι αυτος ο πολεμος, δεν εχει τελειωσει, ακομα.
Κι οχι μονον δεν εχει τελειωσει ακομα, αλλα όλα δειχνουν οτι τελικως οι κομμουνιστες ειναι πολυ κοντα στο να τον κερδισουν!
Και ξερετε...
Το θεμα δεν ειναι να κερδισεις μια, δυο ή τρεις μαχες. Το θεμα ειναι να κερδισεις τον πολεμο...
Κι εκει δυστυχως, η ιστορια γελαει με τις εθνικες δυναμεις, που νομιζουν οτι ησαν οι νικητες!
Οι κομμουνιστικές συμμορίες, γνωρίζοντας ότι δεν θα είχαν καμία υλικη βοηθεια απο τη "μητερα-πατριδα τους", ηγουν την τοτε ΕΣΣΔ, πραγματοποιησαν μια στρατηγικη στροφη στον τροπο ασκησης του πολεμου. Μια στροφη πολυ συνηθισμενη, σε πολεμους ζωης ή θανατου ενος εθνους.
Κατι αντιστοιχο ειχε πραξει ο Κουτουζωφ, βλεποντας οτι δεν τα εβγαζε περα σε τακτικες συγκρουσεις με τον Ναπολεοντα.
Κατι τετοιο ειχε πραξει και ο Σταλιν, κατανοωντας την αδυναμια του μπροστα στη Βερμαχτ.
Κατι αναλογο επραξε και ο Γερος του Μωρια, συνεδητοποιωντας οτι σε συγκρουση τακτικων στρατευματων απεναντι στον Ιμπραημ, δεν ειχε καμία ελπιδα.
Και τελικα εχασαν μαχες αλλα κερδισαν τον πολεμο!
Αυτο εκαμε και η αριστερα.
Αποσυρθηκε απο τα πεδια των ενοπλων συγκρουσεων και μετεφερε το πεδιο της μαχης, απο τα βουνά, στην κοινωνία!
Ο συμμοριτοπόλεμος συνεχίστηκε με όλα τα μεσα, που θα μπορουσε να διαθετει ενας αφανης πολιτικο/κοινωνικος στρατος, που κινυνταν αρχικα στο περιθωριο της κοινωνιας.
Τα μεσα του ψυχολογικού πολεμου.
Τις δυνατοτητες του οικονομικού πολεμου.
Τις επιχειρησεις των κοινωνικων και πολιτκων δολιοφθορων.
Οι κομμουνιστες απεδειχθησαν ειδικοι στο να εμεταλλευονται τα συλλογικα ενοχικα συνδρομα των εθνικων δυναμεων, για τις αγριοτητες που ειχαν αναγκαστει να εφαρμοσουν εναντιον τους.
Και ανεδειχθησαν ετι ικανότεροι, στο να αλωσουν εκ των κατω την παιδεια, την κουλτουρα, τη δημοσιογραφία, το δημόσιο και τον συνδικαλισμό!
Και το κυριοτερο;
Καταφεραν να εξαφανισουν τις εθνικες δυναμεις, ενσωματωνοντας ακομα και τον σκληρο πυρηνα της συντηρητικης δεξιας, στην μεταμαρξιστικη πολιτικη ορθοτητα!
Που ησαν οι δεξιοι τις προαλλες, στον Γραμμο;
Που ησαν οι απογονοι των νεκρων του εθνικου στρατου στις Κορυσχαδες, οταν ο κ. Μπακογιαννης υμνουσε τους καπεταναιους του ΕΛΑΣ;
Που ήσαν οι εθνικοφρονες, στις τελετες του Μελιγαλα;
Δυστυχως αδερφια μου, οι κομμουνιστικες συμμοριες ρουφηξαν κυριολεκτικως την ελληνικη συντηρητικη παραταξη! Δεν υπαρχουν πια εθνικες δυναμεις, εξον απο τους ελαχιστους που βλεπετε κι ακουτε σημερα, να φωναζουν και να ωρυονται για την Αγια Σοφία, για τον Γραμμο, για την Τουρκικη προκλητικοτητα.
Προτου καν το συνειδητοιησουν, οι απογονοι των παλιων εθναμυντόρων, έχασαν τα σχολεια [το 90% των εκπαιδευτικων ειναι εθνομηδενιστες] εχασαν την τεχνη [οι καλλιτεχνες θα ειναι ή κομμουνιστες ή πουστηδες] εχασαν μεχρι και τη μνημη τους [με τους μητσογιαννηδες να αγιογραφουν τους ΕΛΑΣΙΤΕΣ]
Λοιπον;
Ποιοι κερδισαν τον πολεμο;
Ατυχως, η απαντησις ειναι απλη..
Τον κερδισαν ακριβως εκεινοι που απουσιασαν απο τις τελετες μνημης του συμμοριτοπολεμου.
Δηλαδη αυτοι που εκπροσωπουν το 90% των ψηφοφορων στην Ισλαμογρεκια...
Ευτυχως τουλαχιστον, υπαρχουν καποιοι οι οποιοι τον συνεχιζουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου