Η Μαρία Μπίλλη και οι "Έλληνες", δεν φοβούνται το ΚΚΕ...

 

Δεν χρειάζεται ρώτημα ότι το κανάκεμα των κομμουνιστών από το κυβερνών κόμμα του "Γαλάζιου Ποταμιου" αλλά και η ιδιότυπη ασυλια που απολαμβανουν από όλες τις δομές τη εξουσίας [μπάτσους, δικαστές, δημοσιογράφους, κρατικοδίαιτους ρουφιάνους κ.λπ.] τους έχει εξαχρειωσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να νιώθουν ασφαλείς οταν επιτίθενται με τον πιο χυδαίο τρόπο, σε όποιους θεωρούν εχθρους τους.

 

Καταπατούν το τεκμηριο της αθωότητας, σπιλώνουν πρόσωπα, κατασυκοφαντούν, διαστρεβλωνουν, διαβάλλουν και απειλούν, επιχειρώντας μεσω της κονωνικής τρομοκρατίας, να σβησουν κάθε ελεύθερο λόγο, που κρατεί ζωντανή τη μνήμη της διαρκους εγκληματικης τους δραστηριότητας, στη μεταπολεμική εποχή.

 

Βλέπετε δεν είναι μόνο οι λοιμωξιολόγοι που έχουν το ακαταδίωκτο, στην αφασική κοινωνία της Ισλαμογρεκίας. Προηγήθηκαν οι κομουνιστές... 

 

Τώρα λοιπον τους πείραξε που η δημοτικη αρχη Λαρισας, προσκαλεσε [ως είχε υποχρέωση] και  την κ. Μαρία Μπίλλη, περιφερειακή σύμβουλο Λάρισσας και στέλεχος των "Ελλήνων", στην εκδηλωση για την απελευθερωση τηςΛάρισσας απο τη Γερμανική κατοχή.

Κι αρχίσανε τις επιθέσεις!

 

Ας παρουμε λοιπον τα πραγματα με τη σειρά...

 

Η πρώτη επίθεση των κομμουνιστών

 

Σε καταγγελία κατά της δημοτικής αρχής της Λάρισας προέβη ο επικεφαλής της “Λαϊκής Συσπείρωσης” [του ΚΚΕ] στο περιφερειακό συμβούλιο Θεσσαλίας, Τ. Τσαπλές, με αφορμή την πρόσκληση εκπροσώπου της “Ελληνικής Αυγής”* στις εκδηλώσεις απελευθέρωσης της Λάρισας από την Γερμανική κατοχή.

 

Ο κ. Τσαπλές, επισημαίνει ότι...

“..δεν πρόκειται να παραστώ στην εν’ λόγω εκδήλωση σας και να νομιμοποιήσω την απαράδεκτη ενέργεια σας και πιθανή παρουσία των εκπροσώπων των φασιστών.

Στην πρόσκληση που έλαβα διαπίστωσα από τον πίνακα των αποδεκτών, ότι εστάλη και στην εκπρόσωπο της «Ελληνικής Αυγής», που υποστηρίχθηκε ανοιχτά στις εκλογές του 2019 από την ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή.

Ως εκπρόσωπος του ΚΚΕ και επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας, καταγγέλλω την απαράδεκτη ενέργειά σας να προσκαλέσετε στην εκδήλωση για την απελευθέρωση της Λάρισας από τη ναζιστική κατοχή, και την εκπρόσωπο της ναζιστικής «Ελληνικής Αυγής», που στηρίχθηκε από την καταδικασμένη πλέον ως εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή.

Αποδεικνύεται ότι η αντίθεση της Δημοτικής Αρχής Λαρισαίων, προς την εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή και τα παρακλάδια της που δημιουργήθηκαν για να στεγάσουν τα ορφανά της, είναι λόγια χωρίς αντίκρισμα, από τη στιγμή που τους καλείτε σε εκδηλώσεις σας και μάλιστα στην εκδήλωση για την απελευθέρωση από τον ναζιστικό ζυγό”,

καταλήγει ο κ. Τσαπλές.

ertnews

*[Σ.τ.Δ. Ο σύντροφος κ. Τσαπλές αποκαλεί ψευδώς την κ. Μαρία Μπίλλη "εκπρόσωπο της Ελληνικής Αυγής", ενώ η κ. Μπίλλη έχει δηλωσει 33.000 φορές ότι αποχώρησε απο τη Χρυση Αυγή και ενταχθηκε στο κόμμα "Ελληνες", που ιδρυσε ο Ηλιας Κασιδιαρης...]

 

Στον χορό της χρυσαυγιτοφαγίας μπήκαν και οι δημοτικοι συμβουλοι Λαρισσας, που προσκεινται στο ΚΚΕ.

Δεν δημοσιευω ολοκληρη την ανακοινωση τους, διοτι σεβομαι την καλη γαστρικη λειτουργια των αναγνωστων μου και δεν θα ηθελα να τους αναγκασω να υποστουν έναν ξυλινο κομμουνιστικό λίβελλο, που πιθανον να τους προκαλεσει γαστρεντερικες διαταραχες...

Σας διδω μονον ενα αποσπασμα... 

 

Και οι κομμουνιστές του δημ. Συμβουλίου Λαρισσας...

 

Καταγγέλλουμε τη δημοτική αρχή Λαρισαίων για την απαράδεκτη ενέργεια της να καλέσει τους εγκληματίες ναζί της χρυσής αυγής να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις απελευθέρωσης της πόλης από τη Γερμανική κατοχή.Η συγκεκριμένη πρόσκληση απεστάλη από τογραφείο του δημάρχου και στην εκπρόσωπο της φασιστικής εγκληματικής συμμορίας του περιφερειακού συμβουλίου Μπίλη Μ, που σήμερα έχει μεταπηδήσει στο φασιστικό μόρφωμα του καταδικασμένου και φυλακισμένου ναζιστή εγκληματία Κασιδιάρη*...."

 

Αν αντεχετε τώρα να διαβασετε ολοκληρη την ανακοινωση, ως ασκηση στην ιδιολεκτο της ΚΝΕ, πηγαινετε εδω

 

*[Σ.τ.Δ. Σημειώνω ότι στην εμετικη αυτή ανακοινωση, γινεται ιδιαιτερη μνεια στη συμμετοχη της κ, Μπιλλη στις αυθόρμητες αντιδρασεις των Ελληνων πατριωτων, που καταφεραν να ματαιωσουν την περιφορα του Τοτεμ της μεταναστολαγνειας [Αμαλ] στη Λαρισσα. Κατι που προφανως θορυβησε τους νεοταξιτες κομμουνιστες, επειδη επέδειξε το πόσο τους σιχαίνεται ο κοσμακης - κι αυτους και τα νεοταξικά τους αφεντικά...] 

 

Δεν χρειάζεται ρώτημα ότι μετά τις επιθέσεις των κομμουνιστών, οι δημοτικοι άρχοντες καταχεσμένοι [μην τους καψουν και τα αυτοκινητα, που λεει ο λογος] εσπευσαν να διορθωσουν τα αδιορθωτα, με μια καταγελαστη ανακοινωση...

 

ΔΗΜΟΣ: ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΒΛΕΨΙΑ

 

Από το Γραφείο Τύπου του Δήμου Λαρισαίων και σε σχέση με ανακοίνωση του περιφερειακού συμβούλου κ. Τάσου Τσιαπλέ, σχετικά με πρόσκληση σε εκδηλώσεις του Δήμου Λαρισαίων για την απελευθέρωσης της Λάρισας απο τους Ναζί, περιφερειακής συμβούλου της «Ελληνικής Αυγής», σημειώνονται τα εξής: Η απελευθέρωση της Λάρισας από τη Γερμανική κατοχή στις 23 Οκτώβρη του 1944 συνιστά μια νίκη του ελληνικού λαού κατά του ναζισμού. Προφανώς σ’ αυτή την επέτειο δεν έχουν θέση οι νοσταλγοί του φασισμού και του ναζισμού* και τα απομεινάρια της εγκληματικής Χρυσής Αυγής. Δεν επιτρέπεται μια γραφειοκρατική αβλεψία, για την οποία ζητούμε συγγνώμη, να ανάγεται σε πολιτικό ζήτημα και να εξάγονται ανεπίτρεπτα συμπεράσματα, όταν η δημοτική αρχή έχει πάρει ξεκάθαρη θέση για αυτά τα ζητήματ

Ελευθερία

 

*[Σ.τ.Δ. Να μην ξεχναμε οτι, συμφωνα με το δογμα Μ. Φυσσα, υπαρχουν ακομα 500.000 ναζι και φασιστες, που πρεπει να εξοντωθουν! Φαινεται ότι η δημοτικη αρχη Λαρισσας δεχεται το δογμα Φυσσα, οτι πας χρυσαυγιτης = ναζι! Και προφανως δεχεται οτι στην Ισλαμογρεκια υπαρχουν αυτη τη στγμη, τουλαχιστον μισο εκατομμυριο ναζηδες - εξον απο τους αληθινους ναζηδες...

Πως το λενε να δεις εκει - στα υψιπεδα της λιμνης Ταγκανικα.... Καλυτερα να σου βγει το ματι, παρά το ονομα...]

 

Ωστόσο, η κ. Μαρία Μπιλλη δεν φαίνεται να φοβάται ούτε τους κομμουνιστές, ουτε τα ταγματα εφοδου, ουτε τους κρατικοδίαιτους πραιτωριανους των εγχωριων εργολάβων της Πλανητικης Πανεξουσίας.

 

Σε απάντησή λοιπον, της προς τον δήμαρχο Λαρισαίων Απόστολο Καλογιάννη και στην παράταξη Λαϊκή Συσπείρωση, η περιφερειακή σύμβουλος Μαρία Μπίλλη επισημαίνει τα εξής:

 

Η απάντηση της κ. Μαρίας Μπιλλη

 

Κανένας κομμουνιστής δήμαρχος και καμία κομμουνιστική παράταξη δεν θα με εμποδίσει να παρευρεθώ στις εκδηλώσεις για την Απελευθέρωση της γενέθλιας πόλης μου από την Γερμανική Κατοχή ως εκπρόσωπος των Ελλήνων Εθνικιστών του Εθνικού κόμματος που ίδρυσε ο κ.Ηλίας Κασιδιάρης.

 

Θεσμικά η εκάστοτε Δημοτική Αρχή υποχρεούται να προσκαλεί τους εκλεγμένους από τον Ελληνικό Λαό , σεβόμενη την βούληση των Ελλήνων πολιτών.

 

Ως Ελληνίδα Εθνικίστρια και Περιφερειακή Σύμβουλος Θεσσαλίας καταγγέλλω τις μεθοδεύσεις της Δημοτικής Αρχής και της ΛΑ.ΣΥ (ΚΚ€) που υποκινούν μίσος και πανικό ενάντια σε αυτό που διαφαίνεται: την αφύπνιση του Ελληνικού Λαού που βιώνει τραγικές στιγμές στην παρούσα χρονική συγκυρία , προδομένος από τις τραγικά λανθασμένες πολιτικές των μοιραίων κυβερνήσεών του.

Ο Εθνικιστικός άνεμος που διαπνέει την Ευρώπη όπου οι Λαοί στρέφονται στα Έθνη τους προκειμένου να διαφυλάξουν την ενότητά τους, τον πολιτισμό και την κοινωνική τους συνοχή που απειλείται από την παγκοσμιοποίηση και τον επιχειρούμενο εξισλαμισμό τρομοκρατεί την Αριστερά που υπέγραψε την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών παραδίνοντας όνομα , ταυτότητα και εθνότητα στο Σκοπιανό μόρφωμα , άνοιξε τα σύνορα της Πατρίδας στα ισλαμικά στίφη και επέβαλε δυσβάσταχτα μνημόνια.

Αυτή ανθελληνική πολιτική που συνεχίζεται έως τις ημέρες μας και φιμώνει κάθε φωνή Αντίστασης καταδιώκοντας τον Έλληνα Πολίτη , κινδυνεύει από την αφύπνιση των Ελλήνων οι οποίοι με βάση τις Αρχές και Αξίες του Ελληνικού Εθνικισμού ενστερνίζονται τις θέσεις μας και εντάσσονται καθημερινά στο Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ, το οποίο καταδικάζει περίτρανα ναζισμό και φασισμό.

 

Ο Δήμαρχος Λαρισαίων ας φροντίσει καλύτερα την ιστορική πόλη της Λάρισας των 4.000 και πλέον χρόνων παρουσίας και το ΛΑ.ΣΥ (ΚΚ€) ας κατανοήσει ότι η αγάπη προς το Έθνος και την Πατρίδα είναι καλά ριζωμένη στο γονίδιο του Έλληνα.

 

Ο Ελληνικός Λαός δεν λησμονεί ότι οι κομμουνιστές και τα εγκλήματά τους έσυραν την Ελλάδα σε έναν αιματηρό εμφύλιο , απότοκο της πλάνης τους , επιδιώκοντας τα σύνορα της Ελλάδος να τελειώνουν στον Δομοκό*.

 

Ο Ελληνικός Λαός πλέον κατανοεί ότι η Δημοκρατία στην χώρα είναι ελλειματική και οδηγεί σε αδιέξοδα όταν προωθεί αποκλεισμούς ιδεών, όταν φυλακίζει πολιτικούς αναίτια , όταν φοβάται ένα καρτοτηλέφωνο…

Τι Νέα Λάρισα;

 

*[Σ.τ.Δ. Και ερωτω τωρα, με το μικρο μου το μυαλό... Υπαρχει Ελληνας πατριωτης, που να μην  συμφωνει με αυτη τη φραση της κ. Μαριας Μπιλλη;

Τι λεει ο κ. Γεωργιαδης; 'Η μηπως αυτος φοβαται το ΚΚΕ;]

 

 

 

Η Μαρια Μπιλλη λοιπον δεν φοβαται το ΚΚΕ.

Θα μου πεις - εδω δεν φοβηθηκε το αλβαναριο, στους κόκκινους κρατικοδίαιτους θα κολλουσε;

Το φάντασμα του φασισμού

 

 [Του Τζωρτζ Οργουελ]

Ένα φάντασμα φαίνεται ότι πλανιέται πάνω από τη σημερνή Ισλαμογρεκία.

Το φάντασμα του φασισμου!

Όλοι και όλες οι καθεστωτικοί προπαγανδόροι, οι πιο σκοτεινοί μηχανισμοί της αριστεράς, οι μεταπράττες της πληροφορίας, οι μπράβοι της έμμισθης ενημέρωσης, τα λαϊκά είδωλα, η κ. Μάνα Μάγδα Φύσσα και η κ. Έλενα Ακρίτα, οι νεοσύντροφοι Βορίδης και Γεωργιάδης, ο περιφερόμενος κ. Μπογδάνος, οι μηχανικοι ελέγχου των μαζών - οι πάντες σούμπιτοι, που θα έλεγε και ο Αλέφαντος, έχουν ριχτεί σε ένα κυνήγι φασιστών, ναζιστων, αντιεμβολιαστών και ακροδεξιών, το ίδιο αιμοσταγές με το κυνήγι μαγισσών που εξαπέλυαν οι τουρκουεμάδα της Ιεράς Εξετάσεως.   

Έρχονται ακόμα πιο δύσκολες μέρες για τον Ελληνισμό.

Κοντά μισό εκατομμύριο Ελληνες [βάσει του δογματος Μ. Φυσσα] έχουν μπει στο στοχαστρο.

Τι είναι όμως ο φασισμός, που έχουν βαλθεί να τον εξαφανίσουν απο προσώπου γης, οι κουκουλοφόροι, οι ροπαλοφόροι και οι κονδυλοφόροι της πιο απανθρωπης πλανητικης αυτοκρατορίας, που χτιζεται κατω απο τη μυτη των εθνων;

Συμφωνα με ενα κειμενο του Τζωρτζ Οργουελ, του 1944 ["η φαρμα τω ζώων", "1984"] δεν ειναι τιποτε αλλο απο μια λεξη φετίχ. 

Ένας όρος αδειανός, σαν το αδειανό πουκαμισο του Γιωργου Σεφερη, που ενδοβαλλεται στις μαζες, για να τους δημιουργησει τον τρομο του "εσωτερικου εχθρου" που επιβουλευεται την καλοπεραση τους και το ραχατι τους... 

Τι είναι ο φασισμός;

Τζωρτζ Οργουελ - TRIBUNE – 1944

Από όλα τα αναπάντητα ερωτήματα του καιρού μας, ίσως το σημαντικότερο είναι: «Τι είναι ο Φασισμός;»

Μια εταιρία δημοσκόπησης στην Αμερική υπέβαλε πρόσφατα αυτή την ερώτηση σε εκατό διαφορετικούς ανθρώπους, και πήρε απαντήσεις κυμαινόμενες μεταξύ της «πλέριας δημοκρατίας» και της «πλέριας δαιμονικότητας». Σε αυτή την χώρα εάν ζητήστε από ένα μέσο σκεπτόμενο άτομο να ορίσει το φασισμό, θα σας απαντήσει συνήθως δείχνοντας το Γερμανικό και το Ιταλικό καθεστώς. Αυτό όμως δεν είναι τόσο ικανοποιητικό, γιατί ακόμα και τα σημαντικότερα φασιστικά κράτη διαφέρουν πολύ μεταξύ τους, τόσο στη δομή όσο και την ιδεολογία τους.

Δεν είναι εύκολο, π.χ. να συνταιριάξει στο ίδιο πλαίσιο η Γερμανία και η Ιαπωνία, και ακόμα δυσκολότερο μερικά μικρά κράτη που περιγράφονται ως φασιστικά. Υποτίθεται συνήθως, π.χ., ότι ο φασισμός είναι έμφυτα πολεμοχαρής, ότι αναπτύσσεται σε μια ατμόσφαιρα πολεμικής υστερίας και μπορεί να λύσει τα οικονομικά του προβλήματα μόνο με μια πολεμική προετοιμασία ή ξένες κατακτήσεις. Αυτό όμως σαφώς δεν ισχύει, για παράδειγμα, στην Πορτογαλία ή στις διάφορες δικτατορίες της νοτίου Αμερικής. Ή πάλι, υποτίθεται πως είναι ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του φασισμού είναι ο αντισημιτισμός, αλλά μερικά φασιστικά κινήματα δεν είναι αντισημιτικά. Διαμάχες διανοουμένων επί χρόνια στα αμερικανικά περιοδικά, δεν μπόρεσαν να καθορίσουν εάν ο φασισμός είναι ή όχι μια μορφή καπιταλισμού. Εντούτοις, όταν εφαρμόζουμε το όρο «Φασισμός» στη Γερμανία ή την Ιαπωνία ή την Ιταλία του Μουσολίνι, ξέρουμε γενικά τι εννοούμε. Είναι στην εσωτερική πολιτική που αυτή η λέξη έχει χάσει και το τελευταίο κομμάτι σημασίας της.

Γιατί εάν εξετάσετε τον Τύπο, θα διαπιστώσετε ότι δεν υπάρχει σχεδόν καμιά ομάδα ανθρώπων – φυσικά κανένα πολιτικό κόμμα ή οργανωμένο σώμα οποιουδήποτε είδους – που δεν έχει καταγγελθεί σαν «φασιστικό» στη διάρκεια των δέκα προηγούμενων ετών. Εδώ δεν μιλώ για τη λεκτική χρήση του όρου «φασίστας». 

Μιλώ για αυτό που έχω δει στον Τύπο. Έχω δει τις λέξεις «συμπαθών τους φασίστες» ή «φασιστικής τάσης» ή απλώς καθαρά «φασίστας», να εφαρμόζεται με όλη τη σοβαρότητα για τις εξής ομάδες ανθρώπων:

1. ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΥΣ:

Όλοι οι Συντηρητικοί, ειρηνιστές ή όχι θεωρούνται υποκειμενικά ότι είναι υπέρ του φασισμού. Η Βρετανική κυβέρνηση στην Ινδία και στις Αποικίες θεωρείται όμοια με το ναζισμό. Οι οργανώσεις που μπορεί να ονομάσει κάποιος πατριωτικής και παραδοσιακής μορφής αποκαλούνται «κρυπο-φασιστικές» ή «φασιστικής νοοτροπίας». Παραδείγματα είναι οι πρόσκοποι, η Μετροπολιτική Αστυνομία, η M.I.5 (Μυστική Βρετανική Υπηρεσία), η Βρετανική Λεγεώνα. Μια άλλη βασική φράση κλειδί είναι: «τα δημόσια σχολεία διατρέφουν το Φασισμό».

2. ΤΟΥΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ :

Οι υπερασπιστές του παλιού τύπο καπιταλισμού (για παράδειγμα ο Sir Ernest Benn) υποστηρίζουν ότι ο σοσιαλισμός και ο φασισμός είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα. Μερικοί καθολικοί δημοσιογράφοι υποστηρίζουν ότι οι σοσιαλιστές είναι οι βασικοί συνεργάτες των Γερμανών στις κατειλημμένες από το Ναζισμό χώρες. Η ίδια κατηγορία γίνεται, από μια διαφορετική προοπτική, από το Κομμουνιστικό Κόμμα στη διάρκεια των υπερ-αριστερών φάσεών τους. Στην περίοδο 1930-35 η Daily Worker αναφερόταν συνήθως στο Εργατικό Κόμμα ως «Φασίστες της Εργασίας». Το ίδιο κάνουν και άλλοι αριστεροί εξτρεμιστές, όπως οι Αναρχικοί. Μερικοί Ινδοί εθνικιστές από την πλευρά τους θεωρούν τα Βρετανικά συνδικάτα ως φασιστικές οργανώσεις.

3. ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ:

Μια ιδιαίτερη σχολή σκέψης (για παράδειγμα ο Rauschning, ο Peter Drucker, ο James Burnham και ο F. A. Voigt) αρνείται να αναγνωρίσει οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ τoυ ναζιστικού καθεστώτος και των καθεστώτων της Σοβιετικής Ένωσης και υποστηρίζει ότι όλοι οι φασίστες και οι κομμουνιστές αποσκοπούν στο ίδιο περίπου πράγμα και είναι ακόμα ως ένα ορισμένο βαθμό οι ίδιοι άνθρωποι. Διάφοροι ηγέτες έχουν αναφερθεί στην ΕΣΣΔ στους προπολεμικούς «Times» ως μια «Φασιστική χώρα». Από διαφορετική προοπτική το ίδιο λένε οι Αναρχικοί και Τροτσκιστές.

4. ΤΟΥΣ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ

Οι κομμουνιστές κατηγορούν τους Τροτσκιστές σαν μια κρυπτο-φασιστική οργάνωση πληρωμένη από τους Ναζί. Η πίστη αυτή υπήρξε ευρέως στην Αριστερά κατά τη διάρκεια της περιόδου του Λαϊκού Μετώπου. Στις υπερδεξιές φάσεις τους οι κομμουνιστές τείνουν να εφαρμόσουν την ίδια κατηγορία σε όλες τις φατρίες στ’ αριστερά τους, όπως π.χ. στον Κοινό Πλούτο (Common Wealth) ή στο I.L.P.

5. ΤΟΥΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥΣ:

Έξω από τις τάξεις της, η καθολική εκκλησία θεωρείται σχεδόν παγκοσμίως ότι είναι υπέρ του Φασισμού, τόσο αντικειμενικά όσο και υποκειμενικά.

6. ΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ:

Οι πασιφιστές και όσοι άλλοι είναι εναντίον του πολέμου κατηγορούνται συχνά όχι μόνο ότι κάνουν τα πράγματα ευκολότερα για τον Άξονα, αλλά και ότι συνηγορούν υπέρ του φασισμού.

7. ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ:

Οι ειρηνιστές βασίζουν συνήθως την άποψή τους στον ισχυρισμό ότι ο βρετανικός ιμπεριαλισμός είναι χειρότερος από το ναζισμό, και τείνουν να εφαρμόσουν τον όρο «Φασίστας» σε οποιονδήποτε επιθυμεί μια στρατιωτική νίκη. Οι υποστηρικτές της Λαϊκής Συνθήκης (People’s Convention) έφτασαν να ισχυριστούν ότι η προθυμία να αντισταθούμε σε μια ναζιστική εισβολή ήταν ένα σημάδι συμπάθειας προς το ναζισμό. Η Εσωτερική Φρουρά (Home Guard) καταγγέλθηκε μόλις εμφανίστηκε ως φασιστική οργάνωση. Επιπλέον, όλοι οι αριστεροί έχουν την τάση να εξισώνουν το μιλιταρισμό με το φασισμό. Οι ιδιωτικοί στρατιώτες με πολιτική συνείδηση σχεδόν πάντα αναφέρονται στους αξιωματικούς τους ως «φασιστικής νοοτροπίας» ή σαν «Φυσικούς Φασίστες». Σχολές μάχης, οι με καλογυαλισμένη στολή, ο χαιρετισμός των αξιωματικών, όλοι θεωρούνται ότι συμβάλλουν στο φασισμό. Πριν τον πόλεμο, το να μπεις στους Εθνοφρουρούς θεωρείτο σημάδι μιας φασιστικής τάσης. Η στρατολογία κι ένας επαγγελματικός στρατός καταγγέλλονται αμφότεροι ως φασιστικά φαινόμενα.

8. ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ:

Ο εθνικισμός θεωρείται παγκοσμίως ως εγγενώς φασιστικός, αλλά αυτό ισχύει μόνο για τα εθνικά κινήματα που συμβαίνει να αποδοκιμάζει ο ομιλητής. Ο Αραβικός εθνικισμός, ο Πολωνικός εθνικισμός, ο Φινλανδικός εθνικισμός, το Κόμμα του Ινδικού Κογκρέσου, η Μουσουλμανική Λίγκα και ο IRA, όλοι περιγράφονται ως φασιστικοί αλλά όχι από τους ίδιους ανθρώπους.

Θα φανεί έτσι, ότι, όπως χρησιμοποιείται η λέξη «φασισμός», είναι σχεδόν πλήρως χωρίς νόημα. Στη συζήτηση, φυσικά, χρησιμοποιείται ακόμα πιο άγρια απ’ ό,τι στον Τύπο. Έχω ακούσει να τη χρησιμοποιούν για τους αγρότες, τους καταστηματάρχες, την Κοινωνική Πίστωση, τη σωματική τιμωρία, το κυνήγι της αλεπούς, την ταυρομαχία, την Επιτροπή του 1922, την Επιτροπή του 1941, τον Κίπλιν, τον Γκάντι, τον Τζανγκ-Κάι Σεκ, την ομοφυλοφιλία, τις ραδιοφωνικές εκπομπές του Πρίστλεϋ, τα Youth Hostels, την αστρολογία, τις γυναίκες, τα σκυλιά και δεν ξέρω εγώ τι άλλο.

Εντούτοις, κάτω από όλον αυτό τον κυκεώνα, βρίσκεται ένα είδος κρυμμένου νοήματος. Για να ξεκινήσουμε με αυτό, είναι σαφές, ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές, μερικές από τις οποίες εύκολο να επισημανθούν και άλλες λιγότερο, μεταξύ των καθεστώτων που ονομάζονται «Φασιστικά» κι εκείνων που ονομάζονται «Δημοκρατικά». Δεύτερον, εάν «Φασίστας» σημαίνει «Συμπαθών τον Χίτλερ», μερικές από τις κατηγορίες που έχω απαριθμήσει παραπάνω δικαιολογούνται προφανώς πολύ περισσότερο από άλλες. Τρίτον, ακόμη και οι άνθρωποι που πετούν απρόσεκτα τη λέξη «Φασίστας» σε κάθε κατεύθυνση, προσαρτούν τουλάχιστον μια συναισθηματική σημασία σε αυτήν. Με το «Φασισμό» εννοούν, χοντρικά, κάτι σκληρό, αδίστακτο, αλαζονικό, σκοταδιστικό, αντι-φιλελεύθερο και ενάντια στην εργατική τάξη. Εκτός από ένα σχετικά μικρό αριθμό φασιστών υποστηρικτών, σχεδόν κάθε Άγγλος θα δεχόταν τη λέξη «τραμπούκος» ως συνώνυμο του «φασίστα». Αυτή η λέξη πλησιάζει περισσότερο τον τρόπο που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι αυτή την τόσο πολύ καταχρασμένη λέξη.

Αλλά ο φασισμός είναι επίσης ένα πολιτικό και οικονομικό σύστημα. Γιατί, τότε δεν μπορούμε να έχουμε έναν σαφή και γενικά αποδεκτό ορισμό του; Αλίμονο δεν θα πάρουμε έναν ορισμό – όχι τώρα, εν πάση περιπτώσει. Στην ουσία θα χρειαζόταν να πω πάρα πολλά, αλλά βασικά ο λόγος είναι επειδή είναι αδύνατο να οριστεί ο φασισμός ικανοποιητικά χωρίς παραδοχές που όμως ούτε οι ίδιοι οι φασίστες, ούτε οι συντηρητικοί, ούτε και οι σοσιαλιστές οποιουδήποτε χρώματος είναι πρόθυμοι να κάνουν. Το μόνο που μπορεί να κάνει κάποιος προς το παρόν είναι να χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη με ένα ορισμένο βαθμό προσοχής και να μην την υποβαθμίζει, όπως γίνεται συνήθως, στο επίπεδο μιας βλαστήμιας.

Πηγή

Τρίτος Δρομος